Gelezen boeken in april 2022

Zo gaat ‘ie lekker. We zitten in mei en ik heb alweer flink wat boeken uit, dus hier komt het overzichtje van april 2022!

Ik merk dat ik het leuk vind om boeken op de foto te zetten (hoe amateuristisch ook) en om dan een soort visueel boekenlijstje op de blog bij te kunnen houden. Overigens heb ik ooit ook de E-reader een kans gegeven, vooral omdat dat me handig leek voor bijvoorbeeld op vakantie. Maar ik heb er nooit aan kunnen wennen. Er gaat wat mij betreft niets boven een fysiek boek in je handen. Ook al betekent dat dat ik met zwaardere tassen sleep – dat neem ik dan maar voor lief ;-).

In april las ik dit!

1. Kevin Kwan – Crazy Rich Asians

Dit boek zag ik ooit in de bieb of boekenwinkel. De kleur en lay-out spraken me aan (prima reden om een boek te kiezen!), maar toen vergat ik het weer, zoals dat gaat. Extra blij was ik dus toen hij ineens in mijn minibieb zat!

Dit boek is echt een zogenaamde easy read. In geen enkel opzicht moeilijk. Nadeel van zulk soort boeken vind ik vaak dat ze je (dus) ook niet echt bijblijven. Dat geldt ook voor dit boek. Het gaat over drie superrijke Chinese families en leest eigenlijk als een soort soapserie. Lekker luchtig en hier en daar ook (een beetje) grappig, prima boek voor tussendoor.

2. Lale Gül – Ik ga leven

Hier had ik zoveel over gehoord dat ik het gewoon moest lezen om zelf een mening te vormen. Ik lees van tevoren bewust geen recensies om me niet te laten beïnvloeden (achteraf wel).

Dit vond ik een bijzonder boek. Bijzonder dapper, dat iemand zich zo openlijk uitspreekt en afzet tegen het geloof dat toch ook haar eigen geloof is. Tegelijkertijd vond ik het wat veel van hetzelfde, het is eigenlijk een lange, boze monoloog:

‘Moet ik leven als een kamerplant? Moet ik in een huwelijk treden waar alle seks uit is geramd nog voordat het begonnen is, omdat mijn verwekkers een volstrekt humorloze, bloedeloze en Koranvaste lul voor mij hebben uitgekozen? En dan veranderen in een broedkip zoals alle vrouwen om me heen? En de rest van mijn bestaan op die manier slijten? Is dat waarvoor ik leef? Is God dan blij met mijn tragedie?‘

Zo dus, met af en toe een gedicht tussendoor. Die gedichten hadden ze wat mij betreft wel kunnen laten zitten trouwens… Al met al was ik er wel van onder de indruk, maar dan dus vooral om het lef dat ervoor nodig is om een dergelijke autobiografie te schrijven, niet per se omdat ik het boek heel goed vond.

3. E. Lockhart – We Were Liars

Ook dit pareltje lag in mijn minibieb, met een briefje erin (ik stop zelf ook geregeld briefjes in de boeken waarop ik iemand veel leesplezier wens). Ik heb de indruk dat er iemand – steeds dezelfde persoon – is die houdt van dezelfde soort Engelse fictie als ik. En dat diegene ook dit boek achterliet. Ik was niet meteen gegrepen toen ik de tekst op de cover las, maar het briefje haalde me over. En gelukkig maar, want ik zou dit aanraden.

A beautiful and distinguished family.
A private island.
A brilliant, damaged girl; a passionate, political boy.
A group of four friends—the Liars—whose friendship turns destructive.
A revolution. An accident. A secret.
Lies upon lies.
True love.
The truth.

Nou, dat klinkt nogal sensationeel toch? Een beetje te sensationeel, als je het mij vraagt. Het klinkt alsof het een Y.A. thriller is. Dat is het niet. Het is een ontroerend boek over een vriendschap tussen vier jongvolwassenen, een noodlottig ongeval en een geheim dat lang geheim blijft, ook voor de hoofdpersoon met wie je meeleest. Het einde had ik écht niet zien aankomen en dat vind ik altijd een pluspunt. Ja, goed boek!

4. Stefan Brijs – De engelenmaker

‘Wát een goed boek!’, appte ik mijn collega van wie ik dit boek geleend had toen ik het uit had.

De engelenmaker gaat over dokter Victor Hoppe die terugkeert naar zijn geboortedorp. Daar wordt hij niet bepaald hartelijk ontvangen, zeker als blijkt dat hij drie heel zieke kinderen bij zich heeft. Als lezer zit je continu met allerlei vragen: waar is zijn vrouw? Van wie zijn die kinderen? Wat is zijn plan met ze?

Victor Hoppe is een heel eigenzinnig en mysterieus personage, een tikkeltje gek ook. Het boek is geen thriller, maar er zitten wel stukjes in die je beter niet kunt lezen als je ’s avonds laat in bed ligt en bang aangelegd bent… Ik vond dit boek echt steengoed, een boek dat ik me zal blijven herinneren, met een ontknoping die – net als in We Were Liars – mijn voorstellingsvermogen te boven ging. Dit boek is wel wat taaier om doorheen te komen, maar als je er eenmaal in zit laat het je niet meer los.

5. Inge Schilperoord – Muidhond

Muidhond gaat over Jonathan, die net bij gebrek aan bewijs is vrijgelaten uit de gevangenis. Waar hij precies voor vastzat wordt niet helemaal duidelijk, maar het heeft in elk geval te maken met ontucht met een minderjarige.

Hoe dan ook is Jonathan van plan zijn leven te beteren. Hij trekt in bij zijn moeder en doet braaf de oefeningen die zijn psychiater hem aanraadt. Maar dan komt er een moeder met haar dochtertje naast hen wonen…

Het deed me een beetje denken aan My Dark Vanessa van Kate Elizabeth Russell en ook aan Mijn Meneer van Ted van Lieshout, nogal logisch want die boeken hebben hetzelfde thema. Ik vond dit boek minder goed. Niet omdat het niet genuanceerd (genoeg) is, want dat is het wel, maar het is wat beperkt ofzo. Je beleeft alles alleen vanuit Jonathans perspectief, in de omgeving is (letterlijk) niemand, waardoor het wat eenzijdig en wat veel van hetzelfde is.

6. Hanif Kureishi – De buddha van de buitenwijk

Allereerst: ik denk dat dit boek meer tot zijn recht was gekomen in het Engels. Maar ja, die was er niet bij mijn plaatselijke bibliotheek, dus dan maar deze. Het was de keus van mijn boekclubmaatje, we kiezen om de beurt een boek. Persoonlijk had ik dit niet gekozen, maar dat maakt het hebben van een boekclub juist zo leuk (en het hebben van een minibieb ook ;-)).

Dit boek gaat over Karim, zoon van een Indiase vader en een Engelse moeder, die continu op zoek is naar avontuur (= seks en drugs). Het zou grappig moeten zijn, maar dat vond ik het niet echt. Ook de plot viel me tegen, want er gebeurt niet zoveel en wat er gebeurt is steeds hetzelfde. Al met al eindigen we dus niet met het neusje van de zalm, want dat is wat mij betreft De engelenmaker (en een goede tweede plek voor We Were Liars).

Benieuwd wat ik nog meer gelezen heb? Nou, onder andere deze boeken (klik op het plaatje op naar de betreffende blog te gaan):