Stelling: het verloop van een bevalling heb je grotendeels zelf in de hand
Ja. Ik denk dat veel vrouwen denken dat ze op adviezen moeten vertrouwen van hun verloskundigen, van de gynaecologen. Op adviezen vertrouwen moet je ook zeker doen, maar je moet je eigen lichaam, gevoel en verstand, niet vergeten. Als je niet medisch bent doorverwezen, want dat lijkt mij een ander verhaal, kun je prima zelf sturen wat je wilt tijdens je bevalling. Als een verloskundige een advies geeft waar jij je niet comfortabel bij voelt, dan lijkt mij dat je op je gevoel moet vertrouwen.
Ikzelf had graag alle medische apparatuur in de buurt, dus wilde per sé in het bevalcentrum, als ik niet medisch zou worden. Ik wist dus wat ik wil, ik kan me voorstellen dat niet iedereen zo goed weet wat hij wil en dat ze het juist fijn vinden om te rusten op de kennis van je medische verloskundigen ‘team’. En dat is ook helemaal goed. Als je maar beseft dat je zelf zwanger bent, (hopelijk) zelf de keuze hebt gemaakt om een kindje te krijgen en dat jij dus ook zelf voor het grootste deel in charge bent van hoe de bevalling verloopt.
Nogmaals; er zijn best wat uitzonderingen, in vooral medische gevallen. Maar overall: YES, je bent voornamelijk zelf bepalend voor het verloop van je bevalling.
Grappig, we interpreteren deze stelling heel anders. Naar mijn mening heb je bijzonder weinig te kiezen wanneer het op bevallen aankomt. Natuurlijk, je kunt een voorkeur hebben én uitspreken over de plek en de aanwezigen. Maar in werkelijkheid is elke bevalling anders en verlopen maar heel weinig bevallingen exact zoals ‘gepland’.
Tijdens een bevalling kan er ook van alles misgaan (gelukkig gaat het meestal goed, maar laten we realistisch blijven…). De baby kan vastzitten, in het vruchtwater poepen, het persen kan om welke reden dan ook niet lukken… van tevoren zou ik juist niet te veel over deze doemscenario’s nadenken en vertrouwen in de kracht van je lichaam. Vrouwen kunnen bevallen, dat doen we al eeuwenlang. En in de loop der tijd hebben we gelukkig veel meer kennis (ik zeg ‘we’ maar ik bedoel natuurlijk verloskundigen en medisch personeel) en ervaring in huis om zo’n bevalling tot een goed einde te brengen.
Maar feit blijft dat het een wonderlijk proces is waar je vol verwachting (en goede moed) ingaat, zonder ook maar enige garantie op een goede afloop. Tjonge, ik ben wel lekker optimistisch hè? Even terug naar de stelling: ik denk ‘nee’, je hebt het niet zelf in de hand, je kunt weliswaar dingen doen die helpen of juist niet (zoals je tegen weeën verzetten), maar uiteindelijk gaat het zoals het gaat. Ik denk juist dat een te sterke nadruk op je eigen rol ervoor kan meespelen dat sommige vrouwen zich schuldig voelen als het niet gaat zoals ze hadden gewild – en dat is onzin! Ik zeg NO op de stelling.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
