‘Mama, wat is oorlog?’ – Hoe je met je kind over oorlog praat. 5 tips.

Een of twee jaar geleden blode ik over hoe je met je kind over Corona kunt praten. Maar alles wat er op dit moment in Oekraïne gebeurt, is ook niet niets. Geld wordt ingezameld, de kindjes hebben het erover in de klas, er wordt gekletst en vooral: de kindjes maken zich zorgen. Ook vertellen ik en M. er wel eens over. Want tja: de luxe die wij onze kinderen kunnen bieden, dat kunnen de ouders die in Oekraïne leven natuurlijk niet op dit moment. En dat doet écht wel iets met ze.

Dit zijn de tips en video’s die ik erover kon vinden, want: hoe ga je met je kind om als het vraagt over Oekraïne en hoe vertel je erover?

1. Op NRC heb ik een artikel gevonden over hoe je met je kinderen kunt praten over de oorlog. Je vindt hem hier. Belangrijkste wat ik hieruit meenam: ‘Ga na wat je kind al weet. Vraag of er op school iets uit het nieuws is besproken of wat het heeft gehoord.’ Dan kun je op de onderwerpen die ze daar bespreken, doorgaan en hierop aan/inhaken.

2. Op NJI vind ik een artikel erover. Hier waarschuwen ze ouders dat je niet te veel in detail moet ingaan, en dus het antwoord kort moet houden:

‘Zorg wel dat je met je antwoord zo dicht mogelijk bij de vraag van je kind blijft. Voeg niet te veel extra informatie toe. En zorg dat je antwoord past bij de leeftijd en het karakter van je kind.’

Die laatste is wel een goeie. Kobe namelijk, kan zich extreem snel zorgen maken over van alles.

3. Voor kinderen boven de 6 is er het jeugdjournaal om zeven uur. Natuurlijk heb je video’s van het jeugdjournaal die je erbij kunnen helpen, zoals deze. Bij Kobe kijken we deze overdag ipv. om zeven uur, vlak voor het slapengaan. Of deze, waarin andere kinderen die geïnterviewd worden, dat maakt het heel echt en dichtbij:

4. Op Partou.nl betwisten ze het: moet je überhaupt wel met je kinderen over de oorlog praten.. Wat ze hier zeggen:

Als je kind snel angstig is, leer het dan om zich af te sluiten voor het nieuws.

Dit verbaast me. Als een kind angstig is, moet je hem niet leren om hiervoor weg te rennen of te vluchten. Ik denk dat je beter je kind handvatten kunt geven hoe ze hier op een prettige manier over kunnen praten. Wat wel mooi is op deze site: ‘Vertel je kind dat het jou alles mag vragen, maar dat jij ook niet altijd antwoord hebt.‘ Dit komt bij mij aardig vaak voor namelijk..

5. Blijkbaar staat de Kindertelefoon roodgloeiend met vragende kinderen. Dus weet je het echt niet: dan kun je altijd naar mensen toestappen die hier wél antwoorden op hebben of simpelweg weten hóé ze de onzekerheid rondom de oorlog naar kinderen het beste kunnen omschrijven. Op Nu.nl, hier vind je het artikel, vertellen ze er meer over.

Angstzaaierij?

Ik vind dat het erover hebben, niet wegrennen voor dit moeilijke onderwerp nooit een goed idee is. Ik heb het er vaak over, de kindjes zamelen geld in met school en hebben het er in de klas over. Het minste wat ik kan doen is meepraten en proberen me via nieuws en sites wijzer te maken over het onderwerp. Zodat ik op zijn minste wat basis informatie kan geven aan ze.

Hoe pak jij dit aan?