Alleen sukkels hebben het druk. En ouders, die soms ook.
Al best een tijdje geleden las ik het artikel Alleen sukkels hebben het druk in het NRC. Dat maakte indruk op mij. In elk geval in die zin dat de titel soms nog wel eens bij me opkomt. Op momenten dat ik het, jawel, druk heb bijvoorbeeld.
Want in de kern ben ik het ermee eens. Mensen die het altijd maar druk hebben, hebben dat deels aan zichzelf te danken. Er zijn (meestal) in dit leven meerdere momenten waarop je verschillende keuzes kunt maken. Minder werken bijvoorbeeld – die ligt voor de hand. En als je je dat niet kunt veroorloven, dan eerst zoeken naar een andere manier van leven. Met minder bezittingen, minder uitjes of minder vierkante meters om op te wonen.
Als jij het altijd druk hebt (of het gevoel hebt dat je het altijd druk hebt) en je vaart daar goed bij, omdat het je scherp houdt, je productiviteit prikkelt of omdat je simpelweg niet zo goed weet wat je met jezelf aan moet als je niet continu bezig bent, dan is dat natuurlijk prima. Al denk ik diep vanbinnen dat niemand, ook niet de meest extraverte persoon ter wereld, gebaat is bij altijd ‘aan’ staan. En als je een zekere angst voor verveling ervaart, heeft dat misschien een onderliggende reden waardoor je juist eens aan dat nietsdoen zou moeten toegeven in plaats van ervoor weg te vluchten. Maar goed, dat zeg ik, rustliefhebber in hart en nieren.
Ik heb sowieso makkelijk praten, want het is voor mij financieel mogelijk om ‘slechts’ parttime te werken, zonder dat ik er iets dat ik graag wil voor hoef te laten. Er zijn dan ook niet veel dingen die ik graag wil waar ik (veel) geld voor nodig heb, dat scheelt ook.
Een andere oplossing is om dingen uit te besteden. Neem een huishoudster, breng je kinderen weg naar de crèche/BSO, houd opa en oma te vriend ;-).
De oplossing voor drukte is niet: meer tijd hebben om je te ontspannen. De oplossing is: gerichte aandacht op wat je doet, daar helemaal bij betrokken te zijn.” Wie op de vraag ‘Hoe gaat het?’ nog de vergissing begaat met het D-woord te antwoorden, laat zien de uitdagingen van de nieuwe tijd slecht begrepen te hebben.
Een mooie eye opener, waar ik graag aan denk wanneer ik vind of voel dat ik het te druk heb. Die drukte zit in mijn geval vaker in mijn hoofd dan dat het in werkelijkheid zo is, want als ik dan bijvoorbeeld op ga schrijven wat ik allemaal nog moet doen, valt het wel mee.
En toch denk ik dat ouders met (meerdere) jonge kinderen thuis het onvermijdelijk druk hebben. Want als jij thuis bent en de zorg hebt over die kleintjes, moet je toch continu iets met ze, zeker wanneer ze nog écht klein zijn, zo tussen de 0 en 3 jaar. Dan kun je nog zoveel rust willen pakken, maar de realiteit is dat je luiers moet verschonen, flesjes moet klaarmaken, hapjes moet bereiden (of niet), wassen moet draaien (veel) en hopen dat er in de tussentijd niemand op zijn hoofd valt. En je verlof duurt dan ook nog maar een lachwekkende vier maanden (veel te kort volgens mij).
Ik weet niet meer precies waar ik met deze blog heen wilde. Helemaal niet meer eigenlijk. De conclusie is denk ik dat 1.) ik respect heb voor álle ouders met jonge kinderen en 2.) ik zo ongelooflijk blij ben dat mijn jongens steeds ouder en zelfstandiger worden!