Mijn zoon is een Bever. 8x waarom ik zo enthousiast ben over de Scouting.

1. Kobe speelt en is veel buiten. Dat doe je natuurlijk al gauw als je je kind op een sport zet (bijvoorbeeld), maar buiten zijn vindt Kobe heel leuk. En het is gezond. Altijd als hij een middag naar de BSO is geweest komt hij blij, tevreden en met rode wangen van het buitenspelen thuis. Ook bij scouting zijn ze, behalve als het keihard regent of als het stormt/onweert, lekker veel buiten. Goed begin van Kobe zijn zaterdagochtend dus.
2. Samenwerken – Kobe is niet bepaald een teamplayer, zie ook mijn vorige blog. In scouting vertelt Kobe zelf heel veel in teams te moeten spelen en zelf te moeten bedenken wie wat doet om een bepaald doel te bereiken, zoals vuur maken of een hut bouwen.
3. Overleven in de natuur – met het zoeken naar vuursteen, touw doorbranden en hutten maken van natuurlijk spul in de bossen, leren ze hier hoe je als een Expeditie Robinson jezelf staande kunt houden in de natuur. En aangezien ikzelf nooit geleerd heb hoe ik vuur moet maken of zelf een boomhut te maken, of welke paddestoel je wel of niet kunt eten: tja, ik vind dat echt vet (en leerzaam)!
4. Andere vriendjes – toen we hier net kwamen wonen hebben we hem meteen op scouting gedaan. Om naast de kindjes uit zijn klas, ook nog andere kindjes te leren kennen. De leiding vertelde ons dat de oudere groepen als vrienden voor het leven de ‘explorers’ worden (15-18) of verkenners (21+). Nu wil ik Kobe niet pushen :je moet hier je hele leven bij blijven, maar het idee dat je hier vrienden (voor het leven) maakt, vond ik wel een mooi idee, zéker in zo’n nieuwe stad.
5. Omgeving leren kennen – We zitten in een nieuw dorp. En voor Kobe is het leuk om iets meer dan alleen het schoolplein te leren kennen. Bij de scouting kom je op een andere plek dan steeds weer dat heidemeer..
6. Out of zijn comfortzone – wij, zijn familie en thuis zijn is zijn comfortzone. En ik denk dat je bij scouting écht uit je comfortzone wordt gehaald. Nieuwe dingen uitproberen, nieuwe mensen leren kennen onder andere. Ik vind het fijn als Kobe zich meer opent voor nieuwe ervaringen en omgevingen. Want lekker veilig in je eigen bubbel zitten en niet naar buiten toe, is lekker makkelijk… maar het is fijn om Kobe wat opties te bieden om hier af en toe uit te stappen.
7. Discipline – Net als bij het leger, leer je bij de scouting rekening te houden met andere kinderen én je leert je naar de regels te gedragen, naar de leiding te luisteren.
8. Intercultureel – Op latere leeftijd is het bij de scouting zelfs zo dat je contact maakt met kinderen uit andere landen (en dus culturen). Ik dacht dat overall (en dat is nou juist het probleem denk ik) mensen die bij de ‘padvinders’ zitten een bepaald type was, maar dat is dus helemaal niet zo. Als je bij de verkenners zit (geloof ik) ga je dus naar verre landen om te connecten met andere padvinders. Hoe vet?!

Echt iets voor Kobe

Naast deze dingen die ik echt wel als voordeel vind bij de scouting, denk ik ook dat het echt iets voor hem is. Vraag je hem om te vissen met het visnet in een van onze vijvers of een boot te maken met plastic en piepschuim, dan staat Kobe als eerste op…

Kortom: de scouting is zoveel vetter dan ik dacht! En nu jullie nog?! 🙂