De voorbeeldige leerling een jaar later. Hoe mijn zoon zich ontwikkelt in groep 3.
Een jaar geleden schreef ik de blog De voorbeeldige leerling. Hoe de juf mijn zoon ziet.
Elia zat toen in groep 2. Zijn juf gaf toen aan dat hij soms zowaar iets zei uit zichzelf (dat was nogal zeldzaam) en dat hij erg leergierig is. Ik schreef dat ik uitkeek naar groep 3, dat ik dacht dat hij de uitdaging van leren lezen en schrijven leuk zou vinden en dat hij zich ook steeds meer op zijn gemak zou gaan voelen in een groep. Wat klopt daarvan?
Leren schrijven, lezen en rekenen
Mijn vriend en ik noemen Elia vaak grappend ‘onze Nobelprijswinnaar’, omdat we hem zo slim vinden. Nu denk ik echt niet dat hij hoogbegaafd is, maar de combinatie van karaktereigenschappen die hij heeft (super leergierig en erg geconcentreerd) komt wél heel goed van pas bij het leren van nieuwe dingen. Waar zijn broertje – vooral – motorisch opvalt, gebeurt er bij Elia vooral heel veel in zijn hoofd.
Lezen en schrijven vindt hij leuk, maar rekenen is favoriet. Ik dacht zelf dat hij met lezen en schrijven nu ongeveer gemiddeld was, maar hij blijkt daarboven te zitten, niveau eind groep 3. Met rekenen is hij niveau groep 4, de sommen die hij nu maakt, vindt hij allemaal makkelijk. Leuk om te horen natuurlijk, al hecht ik verder niet zoveel waarde aan dit soort niveaubepalingen. Zolang hij mee kan komen én er plezier in heeft, is het goed. Ik ga nu zelf ook moeilijkere rekensommen met hem oefenen, ik denk dat hij dat ook wel kan en ik vind het zelf ook echt leuk om te doen (je bent juf of je bent het niet hè).
Wel perfectionistisch, maar niet faalangstig
Elia is vrij perfectionistisch. Hij neemt de tijd om zijn werk af te maken, gumt dingen net zo lang uit totdat ze netjes zijn en de juf vertelde dat hij het erg belangrijk vindt dat zij zijn werk nakijkt. Wanneer hij thuis woordjes schrijft, moet ik het ook nakijken (en het liefst ook een krul zetten).
De grote valkuil die ik voor me zag, was dat hij faalangstig zou zijn. Dat hoor je vaker bij perfectionisten en herken ik ook een beetje van mezelf. Gelukkig is dat – tot nu toe – niet het geval. Hij vindt het niet heel erg als hij een fout heeft gemaakt en in de klas leest hij soms hardop voor (!). Zelf zei hij dat hij dat niet leuk vindt, maar wel doet. De juf zei dat ze hem dat soms met opzet laat doen, om zijn zelfvertrouwen te vergroten (zo van: “Laat maar aan de klas horen hoe goed jij al kan lezen“). Voor een kind dat de eerste vier jaar van zijn leven niet tegen (onbekende) volwassenen sprak, vind ik dit een hele mijlpaal.
Nog steeds verlegen
In zijn rapport stond: Je bent nog steeds een verlegen jongen. Ik moest daar een beetje om lachen. Ja, dat zal hij de komende twaalf jaar ook nog blijven, lijkt mij zo. En dat is helemaal prima, er is niets mis met verlegen zijn.
Wel gaf de juf eerder in het jaar aan dat Elia niet om hulp vroeg of durfde te vragen. Als hij iets niet begreep, liep hij dan dus vast, en deed vervolgens niets. Dat gaat nu iets beter. Hij zal nooit vooraan staan wanneer het iemands beurt is om iets te vertellen, maar hij schiet ook niet meer in de stress wanneer iemand hem een vraag stelt. Aan het begin van het schooljaar kwam hij vaak terug met een natte vlek op de bovenkant van zijn trui, op de plek waar hij er uit spanning op gekauwd had. Ook dat kauwen en friemelen is nu een stuk minder geworden (vooral voor hemzelf fijn).
O. en M. zijn nog steeds zijn beste, vaste vrienden, maar hij speelt daarnaast ook met wat andere jongens. En sinds een paar maanden speelt hij ook in zijn eentje bij O. thuis! Nu kan hij dus zelfs alleen vanuit school met O. en zijn vader of moeder meefietsen. Dat klinkt misschien niet zo bijzonder, maar als je nagaat dat dat drie jaar (!) heeft geduurd en dat zijn broertje zonder enige twijfel met wie dan ook mee naar huis gaat, is het toch best een mijlpaal.
“Het is een hele fijne jongen om erbij te hebben in de klas,” zei de juf. Allemaal goede, mooie ontwikkelingen. Ik ben supertrots op Elia, altijd al, maar des te meer wanneer ik zie hoe hij op allerlei gebieden groeit. Mijn oudste zoon, mijn grote jongen ♥.