Stelling: reclames gericht op kinderen zouden niet moeten mogen

Deze vond ik wel interessant hoor! Ik werk natuurlijk in de reclamewereld. Zelf maak ik geen video’s, maar zoek ik de geschikte doelgroep. Als ik een staatslot promoot doen we hem (dat moet zelfs) heel bewust na negen uur ’s avonds. Op Youtube vinken we soms aan dat een video niet voor kinderen is.

Maar gaat het om een product voor kinderen (een kinderboek of speelgoed), dan target ik wel op jonge ouders, het liefst (in deze tijd) rond het Sinterklaasjournaal of Klokhuis. Want, tja, dan bereik je de meeste kinderen.

Ik denk dat we eerder ouders moeten leren hoe ze hun kinderen bestand moeten maken tegen commercie en reclame, dan dat we de reclame moeten verminderen. Waar leg je namelijk de grens? Leg je de grens bij snoepgoed, kinderboeken of dat spelletje die je leuk tijdens kerst kunt spelen? En wie bepaalt er dan wat slecht voor een kind is? Dat suiker en snoep slecht voor je is, snappen we wel. Maar is het ook slecht als je een spelletje (zoals Stratego) promoot, zodat kinderen die aan hun ouders, of aan Sinterklaas, gaan vragen?

Nee, dat vind ik niet zo zeer slecht. En daarnaast is het bepalen wat écht ongezond is of slecht is, toch lastig. Ik ben van mening dat we onszelf er bestand tegen moeten maken, nét als dat we onze kinderen hierbij moeten helpen. NO dus op deze stelling.

Leuk, weer eens een stelling waar we het niet over eens zijn! Ik vind namelijk dat je reclames die puur gericht zijn op kinderen niet zou moeten uitzenden, ongeacht waar het een reclame voor is (een spelletje of iets van de nieuwste hype).

Waarom niet?

1.) Ze werken consumentisme en onnodige impulsaankopen in de hand, wat alleen maar slecht voor het milieu en de ongelijkheid in de wereld enz. is. Ik voel steeds meer weerzin tegen de werking van de consumptiemaatschappij waarin wij (in het Westen) met z’n allen leven. Kort gezegd gaat de wereld naar de klote omdat wij zo nodig steeds meer spullen moeten verzamelen, terwijl we al meer dan genoeg van alles hebben. Het grootste deel kinderspeelgoed is bovendien van plastic, en breek me de bek niet open over waarom dat een probleem dat is ;-). Het is een illusie dat wij (als volwassenen, laat staan kinderen) ons helemaal ‘vrij’ kunnen maken van de effecten van reclame.
2) Er zijn ook gezinnen die zich geen spelletje, Pokémonkaart of nerfpistool kunnen veroorloven. Stel dat zo’n kind dan reclames daarvoor ziet en andere kinderen uit de klas ook. Dan krijgen zijn klasgenootjes het misschien wel, maar hij of zij niet. Extra pijnlijk, toch? En ja, zo’n kind uit een minder bedeeld gezin zal sowieso minder hebben dan een ander kind, maar dat is dan tenminste één moment minder dat het daarop gewezen wordt.

Kinderen willen van alles en veel daarvan. Een paar weken later willen ze weer iets anders. Daarom lijkt het mij veel beter als ouders, die hun kinderen immers het beste kennen, gericht zoeken naar een (liefst tweedehands of duurzaam) cadeau, in plaats van beïnvloed te worden door reclame. Wat mij betreft mogen ze eigenlijk alle reclame wel verbieden, niet alleen die gericht op kinderen ;-). YES op de stelling.

Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben: