Stelling: een mobiele telefoon onder de twaalf jaar is not done
Ik zit nog totaal niet in die fase natuurlijk en ik vind het dan ook heel moeilijk om hier een mening over te vormen. Wel heb ik wat referenties… Ik weet namelijk dat mijn neefjes en mijn nichtje een mobieltje in groep acht kregen, ter voorbereiding van de middelbare school. Dat lijkt me best een mooi moment. Op de middelbare ben je bezig om ‘de stad in te gaan’ en ‘af te spreken’ en je ouders dan laten weten waar je bent met een simpel sms’je lijkt me dan wel handig. In groep acht begint dat al.
Al met al denk ik dat het handig is als je kind een telefoontje krijgt als hij zelfstandig afspreekt en zelf van en naar huis gaat fietsen.
Wel denk ik dat je regels moet opstellen en het beltegoed (in ieder geval op die leeftijd) moet beperken tot bellen en what’s appen. En moet uitkijken voor apps als TikTok. Of in ieder geval tot een bepaalde leeftijd meekijkt met je kind als ze die apps gebruiken.
Het gebruiken van een mobiele telefoon lijkt me dus niet per sé leeftijdsgebonden, maar meer kindgebonden. NO dus op deze stelling, ik denk dat het het kind verschilt wanneer je aan een mobiele telefoon moet beginnen.
Mijn eerste neiging zou zijn om het geven van een eigen telefoon zo lang mogelijk uit te stellen. Ik weet uit ervaring (zowel bij mezelf als bij m’n leerlingen vanaf 12 jaar) hoe verslavend zo’n apparaat kan zijn als je er eenmaal onbeperkt toegang toe hebt. Zelf zit ik ook elke dag langer dan me lief is op m’n mobiel. Maar ik heb dan tenminste nog een soort innerlijke stem die zegt ‘nu is het mooi geweest’. Kinderen hebben dat niet, die stoppen alleen als dat een expliciet bevel is. En van steeds zeggen ‘mobiel nu weg’ wordt niemand gelukkiger (kom maar eens een kijkje in de klas nemen aan het begin van een les, dan snap je meteen wat ik bedoel ;-)).
Aan de andere kant is het natuurlijk superhandig als je kind wat zelfstandiger is/wordt, dat die je dan kan weten waar hij is of hoe laat hij thuis verwacht te zijn etc. De voordelen van technologie. Ik heb geen twaalfjarigen, maar mijn gevoel én verstand zeggen nu dat ik, wanneer mijn zoons zo oud worden, toch eerder naar alternatieven zou zoeken. Dus bijvoorbeeld een prepaid mobieltje of eentje zonder internet. Het idee van op=op (wat data betreft) lijkt me ook prettig, dan kunnen kinderen leren er zuinig mee om te gaan en dus niet de hele dag nutteloze filmpjes te kijken.
Vind ik een mobieltje onder de 12 jaar ‘not done’? Dat ook weer niet. Ik denk dat het best kan en ook nuttig kan zijn, mits je er duidelijke afspraken over maakt en mits je kind vooral leert om hem met mate te gebruiken. NO op de stelling.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
