Chips en Curry. Woorden die ik gebruik in plaats van scheldwoorden.

Iedere ouder kent het wel. Je gebruikt een scheldwoord en denkt twee tellen later: KUT! 😉 Of je denkt: oh nee had ik toch maar een ander woord gebruikt. Kinderen horen a-lles en zijn, zelfs als ze de andere kant op of tv kijken, enorm scherp. Ieder woord dat jij gebruikt, nemen ze van je over.

De afgelopen week ben ik gaan tellen en turven, gaan kijken hoe ver ik kwam. Dit zijn de aantallen en de woorden die ik verving:

1. Curry, kut dus. Ja gelukkig kan ik van deze beginletter een heerlijk gerecht maken, anders hadden mijn kinderen het woordje ‘kut’ misschien wel aangeleerd. Het woordje ‘kut’ wil ik vaak uitroepen als ik me stoot of iets stoms doe..
2. Jeetje! Dit roep ik uit als ik eigenlijk Jezus wil roepen. Maar voor ik in een discussie kom over gelovig zijn, ‘wie is jezus en waarom roep je zijn naam zo?’ verbouw ik het woord snel om tot ‘jeetje!’ Mijn hoofd gaat op zo’n moment zo snel, dat ik gelukkig snel kan schakelen.
3. Chips. Jaaa dat is natuurlijk shit! 🙂 Dit woordje kan ik niet altijd omzetten naar een wat minder beladen ‘chips’. Shit zeg ik best vaak. Teen stoten, iets omgooien, morsen. Ik zeg dan vaak Shit en zeg dan meteen er achteraan ‘o nee ik bedoel Chips!’ Ik zou willen dat ik me wat sneller aanpas, want ‘shit’ zou nog wel eens een woordje kunnen zijn, die je Kobe en Vicky zou kunnen horen roepen;)
4. Dit zeg ik bijna nooit: maar van het woord dat ik liever oversla in het blog, maak ik vaak ‘godsiedorrie!’ Ik moet dan altijd denken aan deze scène van Notthing Hill:

Al met al vind ik dat ik toch wat voorzichtiger mag zijn. Subtieler en iets langer nadenken voor ik wat zeg? Maar iedereen die me kent zal beamen; nee, subtiliteit en voorzichtigheid staan niet in het woordenboek van Frederiek.

Wel las ik laatst in het boek van Tischa Neve dat een bewuste ouder al een hele goede ouder is, zelfs al is het alleen al bewust van zijn fouten. Dat is al stap 1. Een review van haar boek volgt in mijn volgende blog!

Welke woorden verbouw jij om alles wat voorzichtiger naar je kinderen toe te communiceren? Of houd je er überhaupt rekening mee? Misschien heb jij nooit de neiging om te ‘schelden’ en is het voor jou niet eens nodig om vervangwoorden te gebruiken :).