Stelling: 1 op 1 tijd met een van je kinderen is soms nodig
De termen nodig en tijd zijn heel erg breed interpreteerbaar. Of iemand iets ‘nodig’ heeft, kun je eigenlijk niet van de buitenkant zeggen. Soms weet ik zelf niet eens wat ik nodig heb 😉 Wel denk ik dat je 1-op-1 gesprekken en momenten anders kan ervaren dan wanneer je je in een groep bevindt.
Wat ik merk bij Kobe is dat hij een stuk relaxter is en zich anders gedraagt wanneer ik alleen met hem ben dan wanneer Vicky er ook bij is. Hij lijkt dan wel meer te vertellen, minder gefocust te zijn op het plagen van zijn zusje. Dus ik merk dat vooral Kobe af en toe behoefte heeft aan 1-op-1 tijd t. De frequentie daarvan zou wat hoger mogen liggen dan bij Vicky. Dat is ook precies de reden dat ik denk dat iedere ouder moet proberen aan te voelen waar een kind zich prettig bij voelt en waar ze energie van krijgen.
In de basis moet je natuurlijk aanvoelen wat je kind prettig vindt, maar lijkt het me niet meer dan logisch dat 1-op-1 tijd goed is voor beide partijen. Kortom: YES 1-op-1 tijd met je kinderen, weer even écht voelen en connecten, is af en toe nodig.
Tot voor kort, eigenlijk voor de zomervakantie, had ik structureel 1 op 1 tijd met allebei. Met Noël twee ochtenden in de week, wanneer Elia op school zat. En met Elia 1 middag in de week, wanneer Noël naar de crèche ging. Nu en in de toekomst zal ik dat naar alle waarschijnlijkheid zelden meer hebben. Ja, 1 van de 2 zal wel eens bij een vriendje gaan spelen, maar meer dan een uurtje hier of daar verwacht ik niet. Tenzij ik het bewust plan, zoals vorige week toen ik een nachtje weg ging met mijn oudste zoon (een blog daarover volgt woensdag!).
Zoals Frederiek zegt, merk ik ook verschillen in hoe ze zich gedragen als ze samen zijn (namelijk: drukker) dan wanneer ze alleen met mij zijn. Ik vind 1 op 1 tijd daarnaast fijn omdat ik dan dingen met de oudste kan doen die de jongste simpelweg nog niet kan of waar hij het geduld niet voor heeft (zoals meerdere spelletjes mens-erger-je-niet).
Toch denk ik, uiteindelijk, dat dit meer een luxe dan noodzaak is. Als je veel kinderen hebt, wordt 1 op 1 tijd steeds lastiger te realiseren. Ik denk niet dat zo’n kind daar dan mee zit of dat je diegene tekort doet door het niet te hebben. NO op de stelling: 1 op 1 tijd is superfijn voor ouder en kind (althans, voor bepaalde kinderen die daar goed op gaan), maar niet per se nodig.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
