Stelling: ruzies tussen kinderen moet je meteen de kop indrukken
Wow! Deze stelling hadden we al in 2018 gemaakt. Ik ging voor de grap even in mijn concept stellingen kijken en kwam deze tegen. Deze blijft actueel. Deze stelling kan ik reageren op twee manieren. Een als ik nadenk over Kobe die ruzie heeft met een vriendje. Bij Vicky zou ik het weer totaal anders ‘managen’, want dat is nou eenmaal wat je eigenlijk doet als je kinderen in zo’n situatie zitten.
Kobe neemt best wat vriendjes mee naar huis. Dinsdag, woensdag of vrijdag zijn de dagen dat hij iemand mee kan nemen. En vaak doet hij dat dan ook. Als hij en zijn vriendje discussie of ruzie hebben (gaat vaak over wie welke Pokémonkaart heeft), dan hoor ik dat natuurlijk meteen. Ik negeer ze dan zo lang mogelijk en probeer ze het zelf te laten oplossen.
Bij Vicky gaat mijn tactiek toch nét iets anders. Dit zou de leeftijd kunnen zijn, haar manier van praten die nog niet helemaal doorontwikkeld is, of de type vriendjes die zij vaak meeneemt naar huis, maar ja bij hen pak ik het anders aan. Zodra ik aanvoel dat ze ergens ruzie over krijgen, probeer ik daar wel zo snel mogelijk iets mee te doen. Ik probeer dit rustig te vertellen hoe ze het kunnen oplossen. Kleine zinnetjes geven dan vaak al de angel uit hun beginnende ruzie.
Overall? NO, je moet niet meteen een ruzie tussen kinderen de kop indrukken. Per ruzie en per situatie, maar dus ook per kind kun je het het ander benaderen en aanvoelen wat handig is.
Dit was een van mijn persoonlijke (goede) voornemens, namelijk om wat minder te voorkomen en wat meer te genezen. Meer zoals mijn vriend dus doet. Want ik ben ervan overtuigd dat kinderen er meer van leren als ze iets zelf oplossen dan wanneer papa of mama to the rescue komt.
Dit natuurlijk wel alleen in situaties die niet gevaarlijk zijn of dreigen te worden en waarbij het ook geen oneerlijke strijd is (bijvoorbeeld een kleuter tegen een baby). Elia en Noël zijn aan elkaar gewaagd. Noël is twee jaar jonger, maar een stuk pittiger. Hij heeft van jongs af aan geleerd om voor zichzelf op te komen en kan dat ook vrij goed. Elia is behoorlijk vredelievend van zichzelf, hij is niet het soort kind dat de confrontatie opzoekt. En natuurlijk, soms escaleert het en gaan ze elkaar bijvoorbeeld slaan of schoppen en dan kom ik wel tussenbeide. Maar vaak lukt het ze ook prima om zelf een compromis te sluiten of bijvoorbeeld een nieuw rollenspel te verzinnen waar ze zich allebei in kunnen vinden.
Dus voor mij en mijn kinderen geldt absoluut: NO, ruzies moet je juist niet zelf meteen de kop indrukken, maar eerst de kans geven om het zelf op te lossen.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
