Hij gaat alleen naar de wc en smeert zijn eigen brood. Mijn zoon is zes.

^{*Foto’s door Ayla Maagdenberg}

De vierjarige verjaardag van mijn oudste zoon vond ik de allergrootste mijlpaal (na zijn geboorte natuurlijk). Die overgang van peuter naar kleuter vond/vind ik zó leuk en bijzonder, net als die allereerste schooldag. Neemt niet weg dat ik ook nu ieder jaar op zijn verjaardag weer emotioneel word. En nu is hij zes. ZES hele jaren is dit lieve, mooie jongetje al op aarde, en ZES jaar lang mag ik al zijn moeder zijn. Wauw!

Als iemand me zou vragen Elia te omschrijven, dan zou ik zeggen dat hij heel gevoelig is. Hij vindt veel dingen (nog steeds) spannend, kropt veel op en observeert graag. Maar ook is hij erg leergierig en – meestal – zeer coöperatief.

Dit is typisch Elia:

• Hij is bang voor honden. Kleine hondjes, grote honden – alle honden. Vroeger ook voor katten, maar sinds we Luna hebben gelukkig niet meer. Met honden gaat het ook wel ietsje beter, in die zin dat ik hem niet meer steeds hoef op te tillen als we een (aangelijnde!) hond passeren, maar als er een ‘los’ hondje op hem afkomt, raakt hij totaal in paniek.
• Hij heeft veel interesse in de tijd. Beneden heb ik verschillende klokken voor hem getekend zodat hij kan aflezen wanneer ik beneden kom (dat hoeft sinds kort dus niet meer per se tegelijkertijd met hem, yes!) en wanneer het tijd is om naar school te gaan.
• Hij houdt van rekenen. En is er ook behoorlijk goed in. Dat heeft hij niet van mij, want ik heb soms nog moeite met de tafel van 7 of 8.
• Hij is een binnenvetter. Aan hoe hij zich gedraagt kun je meestal merken hoe hij zich voelt. Soms ga ik hem bijvoorbeeld ophalen van school en zegt hij de hele terugweg naar huis geen woord. Dan weet ik dat hij nog bezig is om iets dat er gebeurd is te verwerken. Hij zegt dan dus ook niet wat er aan de hand is. Andere keren praat hij daarentegen honderduit.
• Hij is geremd. Dat hangt misschien samen met het vorige punt. Als hij blij is, is hij wel echt blij, maar hij uit het niet zoals zijn kleine broertje door bijvoorbeeld te huppelen, te dansen of gek te doen. Hij is veel gereserveerder in zijn gedrag.
• Hij is blij met zijn vrienden. Er is een groepje van vijf jongens in zijn klas waar hij deel van uitmaakt. Die noemt hij dan ook vol trots ‘mijn vrienden’. Als zij erbij zijn, durft hij veel meer. Maar als ze ’s ochtends op hem af komen rennen op het schoolplein, zie je toch weer even die twijfel. Hij gaat dan niet meteen voluit meedoen, maar neemt de tijd.
• Hij is fan van Ninjago. Ik kan geen ninja meer zien, maar Elia praat er het liefst de hele dag over. Op zijn laatste twintig tekeningen staan ook allemaal ninja’s. In het verleden was hij ook zo geobsedeerd met achtereenvolgens Brandweerman Sam, Poli en Paw Patrol.
• Hij houdt zich aan regels, omdat die hem duidelijkheid verschaffen en het leven lekker voorspelbaar maken. Daar houd ik zelf ook van :-). In het verkeer ben ik nooit bang dat hij ineens oversteekt en bij het ontbijt helpt hij me er (eerlijk!) aan herinneren of het ‘hagelslagdag’ is of niet (ze mogen om de dag een boterham met hagelslag).
• Hij gaat alleen naar de wc. Dat was al langer zo, maar hij wilde nog wel graag dat ik hem zou helpen met afvegen. Ook dat hoeft nu niet meer, want hij kan het zelf. Net als zijn brood smeren en zichzelf afdrogen en omkleden.

Lieve, mooie, gevoelige zoon,

Wat ben ik nog steeds blij dat juist jij mijn kind bent. Elke ouder vindt zijn of haar kind geweldig, en ik ben daarop geen uitzondering. Je bent zo lief, zo knap, zo leuk. Ik zie nog steeds, misschien wel steeds meer, dingen van mezelf in jou terug (neem nou die kopfoto, we lijken toch best op elkaar?).

Je hebt je broertje helemaal in je hart gesloten en helpt hem (en mij!) vaak wanneer hij een moeilijk moment heeft. Ik zie hoe je steeds meer begrijpt, steeds meer (alleen) durft, steeds meer oog krijgt voor de wereld om je heen. Maar er zijn gelukkig ook nog genoeg momenten waarop de rest van de wereld er niet toe doet en waarop je dicht tegen me aan kruipt op de bank om in je boek te kijken wat het grootste dier ter wereld is. Die momenten koester ik. Ik koester jou. Ik koester ons. Hoe oud je ook bent.

Liefs,

mama