Meer dan ooit mama. 2020: het jaar waarin ik de meeste tijd met mijn kinderen doorbracht.
De titel klinkt ook alsof ik in elk ander jaar mijn kinderen amper zag, maar dat is niet zo. Sinds Elia’s geboorte vijf jaar geleden, ben ik heel bewust parttime (3 dagen of 4/5 ochtenden per week) gaan werken. Dat is een beslissing waar ik nog steeds helemaal achter sta en ik ben superblij dat het ook financieel (en emotioneel :p) mogelijk is gebleken.
Ik heb de jongens echter nog nooit zoveel uren/dagen achter elkaar meegemaakt als dit jaar. De Corona-quarantaine werd gevolgd door mijn (en Elia’s) zomervakantie, waardoor ik zeker vijf maanden dagelijks thuis (als in: niet op mijn werk) geweest ben. Hoe kijk ik erop terug?
Positief. Dat sowieso. De echte ‘die hard’ lockdown waarin we echt niet naar buiten mochten en waarin we de speeltuin verlieten zodra er ook maar 1 andere persoon was, vond ik vrij pittig. Maar de milde lockdown, zoals nu, waarin alle horeca dicht is maar we wel gewoon buiten kunnen spelen en op afstand met 1 vriendin met kindjes kunnen afspreken, vind ik helemaal prima. Ik vond en vind het leuk om zoveel tijd met de jongens door te mogen brengen. Niet op elk moment natuurlijk, want soms drijven ze me (en elkaar!) tot wanhoop, maar over het algemeen hebben we ’t gezellig samen. Of hebben zij het gezellig zonder mij, wat eigenlijk stiekem nog beter is want dan kan ik gewoon puzzelen of iets anders doen om te ontspannen.
Wat heel erg geholpen heeft aan het ‘doorkomen’ van de lockdown met kinderen, is ons vakantiehuisje. Dat kochten we in februari 2020 – perfecte timing dus – en daar zijn we intussen al heel vaak geweest. Het huisje ligt letterlijk aan het Veluwse bos op een zeer kindvriendelijke camping (een aparte blog hierover volgt!), dus je hebt letterlijk alle ruimte en je komt geen kip tegen als je dat niet wilt. In de omgeving van ons huisje zijn bovendien op fietsafstand diverse leuke activiteiten te doen, zoals een herder de schapen bijeen zien drijven of zwemmen in een zwembad of in natuurwater. Dat geeft zo’n vrij gevoel, en als ik me zelf ontspannen voel dan zijn de kinderen dat automatisch ook (meer).
Al met al is het natuurlijk nooit een goede tijd voor een pandemie, en hoop ik van ganser harte dat dit binnen afzienbare tijd écht ten einde is, maar tot nu toe kan ik toch zeggen dat ik er persoonlijk meer voor- dan nadelen van ervaar. Ook (juist) omdat ik niemand ken in mijn nabije omgeving die echt heel ziek is of nog erger… daar ben ik me van bewust. Qua timing is dit wel de minst erge periode voor ons als gezin om meer met z’n allen thuis te zijn. Ten eerste omdat Noël komende zomer naar school gaat, dus dit is zijn laatste tijd thuis met 1 van ons wanneer zijn grote broer op school zit. En ten tweede omdat de jongens zo lief en leuk samen kunnen spelen, waardoor ik zelf ook veel meer van het moederschap kan genieten dan bijvoorbeeld in het eerste halfjaar met een huilbaby.
Het jaar is natuurlijk nog niet ten einde, maar ik ben al weer meer dan ooit (aanwezige) mama geweest. En dat is mij, maar ook de jongens, heel goed bevallen!