Stelling: het is oké om je ene kind op je andere kind te laten passen
Dat hangt er, zoals bij heel veel van onze stellingen, vanaf. Van hoe oud het oudste kind is (want ik neem aan dat dat degene is die oppast), of dat kind het leuk vindt om te doen, of hij er geld voor krijgt, hoe groot het leeftijdsverschil tussen kinderen is enz. Ik kan mij bijvoorbeeld niet voorstellen dat ik Elia ooit op Noël laat passen (wel als ik even boven de was doe, niet als ik echt het huis uit zou gaan), omdat ze maar twee jaar schelen. En hoewel ik Elia in veel opzichten verantwoordelijker vind dan zijn broertje, denk ik niet dat er op een gegeven moment een leeftijd komt waarop het aan de orde is.
Was Elia bijvoorbeeld 8 geweest toen zijn broertje geboren werd, dan had ik hem denk ik prima als zestienjarige laten oppassen, eventueel tegen een (symbolisch) bedrag. Mij lijkt daar niets mis mee – je kunt als ouder best inschatten of (het karakter van) je kind geschikt is om op een ander kind te letten, of diegene het aankan of niet. Door de een als ‘oppas’ te bestempelen, geef je ze ook juist meer (zelf)vertrouwen en laat je zien dat je in ze gelooft. Natuurlijk ga je dan vervolgens niet een weekendje weg, maar voor bijvoorbeeld een avondje uit eten zou ik me best kunnen voorstellen dat je ze even samen alleen thuis kunt laten. Op een gegeven moment zijn ze bovendien zo oud dat er van echt ‘oppassen’ geen sprake meer is, maar dat er gewoon even een eindverantwoordelijke aangewezen kan worden. Je moet er natuurlijk geen misbruik van maken en ook bekijken wat alle partijen ervan vinden.
Maar over het algemeen zeg ik YES: het is oké om je ene kind op je andere kind te laten passen, zolang je je gezonde verstand gebruikt.
Als ik alleen ben en M. in het buitenland, laat ik mijn kinderen beneden wel eens even alleen. Op zich gaat dat prima. Er vallen geen doden in ieder geval 😉 Toch gebeurt het 9 van de 10 keer dat er binnen drie minuten een van de twee aan het schreeuwen of huilen is. Ze zorgen voor elkaar, ze zijn lief als broer en zus (lees hier ook mijn vorige blog), maar kunnen elkaar ook de hersens inslaan, niet letterlijk gelukkig. Ik sta dan onder de douche, en moet er binnen een minuutje weer uitspringen om de situatie te redden.
Op deze leeftijd zou ik Kobe absoluut nog niet op Vicky willen laten passen. Ook niet als ik maar tien minuten of korter weg ben, nee, dat zou ik nooit doen. Als Kobe twaalf is en oud genoeg om alleen thuis te blijven en Vicky is op dat moment 9, bijna 10, zou ik het al een totaal andere situatie vinden. Dan zou ik ze zelfs al een middag alleen laten en Kobe op Vicky laten passen, dan wel.
Ik denk inderdaad, wat Carmen hierboven ook zegt, dat wanneer je je gezond verstand gebruikt en zelf aanvoelt of het kan, je best je oudere kind op je jongere kan laten passen. YES dus op deze stelling.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
