Stelling: vriendschappen van kleuters stellen nog niets voor
Kobe heeft sinds de crèche kindjes waar hij – nu hij op de basisschool zit – nog steeds mee speelt. Op de opvang speelden ze vooral naast elkaar, nog niet mét elkaar. Parallel spelen noemde ik dat toen. Nu ze wat ouder zijn, zijn ze vaak met elkaar aan het spelen; hutten bouwen, puzzelen, bay blades ‘schieten’ enzovoorts. Ik wil natuurlijk niet zeggen dat deze vriendschappen zullen blijven bestaan, dat hoeft ook niet. Maar het feit dat Kobe om die vriendjes vraagt, écht weet wie ze zijn en erg leuk met ze speelt, vind ik wel onder de noemer ‘vriendschap’ vallen.
Ook op school speelt hij met een vaste groep kindjes. Zij hebben dezelfde leeftijd en zijn op hetzelfde moment in de klas gekomen, dus je zou kunnen zeggen dat een geforceerde vriendschap is, eentje waar zij nog niet veel eisen bij hebben gesteld. Een vriendschap die nog niet gebaseerd is op een ‘goede match’ of ‘met jou kan ik goed door een deur, dus kies ik jou als vriend’.
Je zou dan ook kunnen zeggen dat kleuters zichzelf nog niet genoeg kennen om te kunnen weten welke vriendschappen kúnnen ontstaan, bij welke mensen zij zich écht zich prettig voelen. Ze spelen gewoon met degene met wie zij – op leeftijdsniveau – het meeste connectie mee hebben en daar moeten ze het dan mee doen.
Het klinkt bot om te stellen dat een kleutervriendschap nog niet veel voorstelt, maar eigenlijk zit er wel een kern van waarheid in als het gaat om lange termijn vriendschap, met die specifieke vriend. Toch denk ik dat het wél veel voorstelt, omdat het voor kleuters juist de basis vormt voor het snappen wie ze zelf zijn en hoe ze zelf verhouden tot anderen. Het stelt juist heel veel voor, al zal de vriendschap met dat specifieke vriendje misschien later niet meer bestaan, vormt het een belangrijke basis voor toekomstige vriendschappen. Ik ben het dus niet eens met deze stelling: NO, een kleutervriendschap stelt wél veel voor.
Elia heeft, net als Kobe, een min of meer vaste groep vriendjes. Soms speelt hij wat meer met de een, dan hoor ik ineens niets meer over diegene en is een ander het helemaal, maar over het algemeen weet ik met welke 5 à 6 kindjes uit zijn klas hij veel speelt. En dan dus ook echt bewust samen spelen, zelfbedachte spelletjes als monstertje of gewoon samen met de auto’s. Er is daarbij ook veel interactie tussen hen.
Toch denk ik dat Elia 1 bepaald vriendje, als die ineens zou verhuizen, niet écht zou missen. Hij zou misschien nog eens naar hem informeren, zoals hij nu ook doet naar zijn buurjongetje/vriendje als we die een tijdje niet gezien hebben, maar hij zou hem net zo makkelijk inruilen voor een ander jongetje met wie hij een goede klik heeft. Dat is misschien niet zo aardig, maar volgens mij wel inherent aan kleutervriendschappen: ze kunnen vluchtig en vervangbaar zijn. Dat hoeft niet, maar het is vaak nog niet zo’n band voor het leven zoals vriendschappen op latere leeftijd dat wel (kunnen) zijn.
Ik ben het met Frederiek eens dat omgang met leeftijdsgenootjes enorm belangrijk is voor een kleuter (en voor vrijwel elk kind m.u.v. een baby). Maar 1 specifieke vriendschap, die stelt volgens mij inderdaad niet zoveel voor. Dus YES op de stelling dan maar…
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
