“Gedoe omarmen” Ik luisterde de podcast van Omdenken over gedoe in de opvoeding.

Tegenwoordig fiets ik heen en weer naar mijn werk. Het kost me 40 minuten van deur tot deur met de metro en 35 minuten met de fiets. Dus heb ik besloten om met de fiets te gaan (over deze e-bike volgt nog een blog). Genoeg tijd om mijn oortjes in te doen en muziek of een podcast te luisteren. Gisteren luisterde ik de aflevering over presentator Berthold die moeder Karin interviewt over het moeilijke gedrag van haar dochter.

Omdat ik nooit eerder door een podcast ben geraakt en gisteren met tranen in mijn ogen zat te luisteren op de fiets, vond ik deze de moeite waard om te delen.

Hieronder luister je hem.

Karin heeft (haar man trouwens ook) veel gedoe met haar dochter. En vaak ook. Van opstaan en aankleden tot naar bed gaan, alles gaat moeilijk, met veel drama en er wordt vaak veel “nee” gezegd. Nu dacht ik aan het begin ook: what’s new? Volgens mij herkent elke ouder dit wel. Maar in hun gezin is het een graadje erger, hun dochter slaat soms echt door en is écht ook onhandelbaar bevonden, ook op school bijvoorbeeld, waardoor zij sindskort naar het bijzonder onderwijs gaat.

Een paar ontdekkingen en openbaringen die zowel moeder Karin als de luisteraar (ik dus) had.

“Het is helemaal niet erg om je kind af en toe niet te begrijpen. Je moet dit accepteren.”

Ja dit is een lastige, je kind niet begrijpen. Of juist heel graag willen begrijpen. Iedereen probeert in het leven andere mensen te begrijpen. Je kinderen ook. Dat lukt niet altijd. En soms betekent dat: loslaten en accepteren, zoals Berthold Karin ook adviseert.

“Je dochter is niet te behandelen zoals haar oudere zus. En dat moet je loslaten.”

Kinderen hebben écht twee verschillende dna-strings, hun eigen gekke eigenschappen. En daardoor ook écht een andere behandeling nodig. Als je vindt dat je eerste kind ‘gelukt’ is, ga je daar denk ik – net als Karin – de fout mee in. De tweede is dan zo anders, en vaak ook nog eens onhandelbaarder dan de eerste, dat je jezelf als in eerste instantie  ‘goede moeder’ sowieso gaat teleurstellen bij de opvoeding van de tweede.

“Je bent eigenlijk enorm egoïstisch en probeert over de rug van je kind een perfecte moeder te zijn.”

Erg confronterend deze. Want, een goede of zelfs perfecte moeder willen we allemaal zijn. Voor je kinderen, jezelf, maar ook voor de buitenwereld. Als de opvoeding bij die tweede dan niet lukt en je kind écht onhandelbaar wordt, zoals bij Karin, ga je dat jezelf verwijten. Degene die daar (ook) last van heeft is je kind zelf. In het geval van Karin, legt Berthold uit dat haar dochter dit ook moet voelen en zich vervelend voelt over hoe slecht zij haar moeder zich laat voelen. Oef! Traantje pinkte ik daar weg….

Karin geeft later aan dat ze het liefst graag een diagnose zou willen hebben van haar kind. Naast dat ze haar wil begrijpen, zou ze graag bevestiging van professionals willen dat het logisch is dat ze haar dochter niet begrijpt. Berthold van Omdenken geeft haar aan dat dit een redelijk egoïstische gedachte is. Want, gaat dit om je dochter die niet begrepen wordt, óf over het feit dat jij je kind niet begrijpt en dat je dus faalt in je moederschap?

Wow. Hier slikte ik wel even.

Tip: luister de podcast!

Maar echt. Berthold geeft Karin hele interessante inzichten die je ook op jezelf en je eigen situatie kunt toepassen.