Stelling: je moet je kinderen zich af en toe laten vervelen
Als je het zo ‘stelt’ voelt het wel weer enorm verplicht. En daar houd ik niet van. Wel denk ik dat het goed is om je kinderen te leren zichzelf te vermaken. En hoe stimuleer je dat? Door je kind juist even geen prikkels, iPad of speelgoed te geven maar hem zelf te laten ontdekken waar hij mee wil spelen.
Dat kan aan het begin wel even lastig zijn. Sommige kindjes zijn heel erg gewend om been te hangen, handje te pakken en vermaakt te worden. Ik denk ook dat het moeilijk kan zijn voor de ouder om zich even niet aan het gejengel “mama wil je met me spelen?” toe te geven. Maar juist even de ruimte te geven voor hun eigen fantasie. Ik denk dat ouders over het algemeen het gevoel hebben dat ze hun kind dan links laten liggen. En hen verwaarlozen. Maar ik denk, in the end, dat het goed is voor kinderen en dat ze leren hun eigen ideeën door te voeren en leren zichzelf te vermaken. Echt, ik denk dat kinderen er uiteindelijk creatiever en onafhankelijker door worden.
Mijn reactie is dus YES, het is goed (maar niets moet;)) om je kind zich af en toe te laten vervelen.
Je MOET, je MOET… ik ben een beetje allergisch voor het woordje ‘moeten’. Maar vind ik het een goed idee om je kinderen zich af en toe te laten vervelen? YES. Zonder enige twijfel YES. Uit verveling ontstaat creativiteit. Als ik bijvoorbeeld op een regenachtige dag zie hoeveel plezier Elia en Noël kunnen hebben met een paar kussens van de bank en een grote handdoek, dan denk ik: wat een goed bedacht spel, en wat relaxt voor mij. Het mes snijdt namelijk aan twee kanten: als je als ouder continu je kinderen vermaakt of het gevoel hebt dat dat zou moeten, dan raak je uitgeput. Ik moet er niet aan denken om aan de lopende band activiteiten of uitjes te bedenken om met ze te doen. Volgens mij is zoiets, zeker op jonge leeftijd maar ook daarna, ook helemaal niet nodig. Kinderen zijn tevreden met weinig, dat is een mooie eigenschap die je moet koesteren. En als ze eens niet tevreden zijn omdat ze zich vervelen en gaan zeuren, dan is dat ook een leerproces. Leven is soms je vervelen. En verveling kan ook juist ontspannen zijn.
Overigens merk ik wel dat ik hier nu (in het laten vervelen, of, algemener: in het met rust laten) beter ben nu ik twee kindjes heb. Toen ik alleen Elia had, voelde ik mij vaak ‘verplicht’ om met hem te spelen, omdat hij anders ‘zo zielig alleen’ was. Dat had ik natuurlijk zelf ingevuld, want Noël speelt best vaak alleen en daar vind ik dan niets zieligs aan. Bovendien spelen ze nu ook erg vaak samen, waardoor ze zich automatisch minder vervelen. Maar ja dus: vervelen op zijn tijd is goed.
*Foto door Ayla Maagdenberg