“Papa zorgt er wel voor dat jij in dat team komt, popje van me.” De curlingouder van de moeilijke gesprekken.

In een eerder blog wordt al iets gezegd over de curlingouder, de ouder die gevaren wegbezemt voor zijn kind. Stiekem heb ik ook aardig wat momenten dat ik flink aan het schrobben ben. En dan gaat het misschien niet zozeer over veiligheidsrisico’s, maar meer over problemen en mentale drempels.

“Dat kan hij toch nog niet,” hoeft niet alleen te gaan over die spannende trap bij de glijbaan. Ook een moeilijk gesprek voeren is onderdeel van het curlinggedrag van ouders.

Lekker DOG-gen – Discussie ontwijkend gedrag

Ouders die tegenwoordig aan het bureau van de juf staan om stellig te laten weten dat hun kind een beter rapport verdient, of voor de neus van hun coach beweren hun dochter wél goed genoeg is voor de meisjes A1, of die ouder die de andere ouder opbelt om te vragen of dat kind van hen vriendelijker om wil gaan met die van hen. Ouders nemen het tegenwoordig flink voor hun kind op. Ik scheer ze maar even over een kam hier, I know..

Ik heb zo’n vermoeden dat ook de curlingouder hier de hoek om kijkt en dat ouders hun kinderen met fluwelen handschoentjes benaderen. De moeilijke confrontaties waar je als ouder zelf al vaak tegenaan loopt, zijn natuurlijk momenten die je het liefst ontwijkt. Maar ze zijn er onvermijdelijk. Hoe kan het dan zijn dat wij als ouders (weer die kam..) een nieuwe generatie aan het opvoeden zijn van verlegen tutjes die niet zelf naar hun coach toe durven te lopen om te zeggen dat ze zelf een tweede kans verdienen of naar die klasgenoot toe durven te stappen om te vragen of het allemaal wat aardiger kan..

Laten we kinderen leren voor zichzelf op te komen.

Google is onze beste vriend. Weet je telefoon niet ook gewoon hoe je over iets denkt of hoe je over iets moet denken? Maar hoe belangrijk is het om – naast nieuws en feiten – zelf dingen te blijven opzoeken, nieuwsgierig te blijven en proberen rondom die feiten een mening te vormen? Heel belangrijk denk ik!

Discussiëren aan tafel, het gesprek met je kind aangaan en je kind af en toe voor het blok zetten om je kind de stilte en dus de ruimte geven om na te denken over een argument of omschrijving van zijn mening. Volgens mij zijn dit een aantal van de basiselementen die je kind het vertrouwen geeft later in een gesprek – op werk of school – voor zichzelf op te komen.

Curlingouders, het is dus opletten geblazen. Vergeet niet alleen te stoppen met schrobben van fysieke obstakels, zoals moeilijke glijbanen  of trappen. Ook de mentale drempels mogen er best zijn. Laat je kind ook die overwinnen. Samen, terwijl jij toekijkt. Met de bezem in je hand.