Stelling: de beste manier van opvoeden is bewust opvoeden

Ik las dit in het boek van Gitty Feddema over bewust opvoeden en ik dacht gelijk: YES. Er zijn talloze opvoedmethodes, en het is aan jou als ouder om daar een keuze in te maken. Die keuze maak je deels gevoelsmatig (past dit bij mij?) en deels rationeel (lijkt dit mij zinvol of logisch?).

Ik geloof dat geen enkele methode 100% ‘goed’ of 100% ‘fout’ is. Wat volgens mij cruciaal is, is dat je als ouder nadenkt over waarom je iets doet. Dat er een doordachte reden achter zit, en dat je af en toe op jezelf reflecteert en indien nodig iets aanpast. In de woorden van Aletha Solter:

Kinderen hebben geen perfecte ouders nodig, wel ouders die zichzelf aan het ontdekken zijn en die hun vergissingen kunnen inzien en corrigeren.

Daarom lukt het Frederiek en mij ook goed om elkaars keuzes te respecteren, hoewel we op veel gebieden recht tegenover elkaar staan. Maar ik weet dat zij doet wat ze doet omdat ze erover nagedacht heeft, net als ikzelf. We zijn dan weliswaar (soms) tot een andere conclusie gekomen, maar het bewustzijn is aanwezig.

Verder ben ik er ook van overtuigd dat geen enkele ouder die bezig is met bewust opvoeden er bijvoorbeeld voor zou kiezen om zijn kind te slaan, de hele dag achter de televisie te zetten of alleen maar chips en koekjes zou voeren. Dat zijn voorbeelden van (ouder)gedrag dat ik wel echt zou afkeuren. Mijns inziens kiest geen enkele ouder daar bewust voor, dit zijn juist dingen die gedaan worden wanneer er weinig tot niet over opvoeding nagedacht wordt. Dus YES, de beste manier van opvoeden is bewust opvoeden, ongeacht welke keuzes je daarbinnen dan maakt.

Volledig met Carmen eens! En soms dus ook enorm bewust oneens.

Ik voed bewust op. Soms denkt mijn partner ook wel eens dat ik te bewust opvoed en te analytisch kijk naar alles wat met de ontwikkeling van mijn twee kleintjes te maken heeft.

Maar: beter te bewust dan alles als ouder over je heen laten komen. Straks kijk je 20 jaar later naar je kinderen en besef je dat er eigenschappen zijn die je vroeger had kunnen tackelen. Spijt hebben van mijn opvoeding gaat er bij mij niet in. Ik doe dingen dan misschien niet helemaal perfect maar ik doe het wel bewust imperfect. Of probeer dat in ieder geval.

Dat wil niet zeggen dat er geen dingen tussendoor glippen, omdat dit bijvoorbeeld te maken heeft met een kleine onbewuste mindere eigenschap die er doorheen is geslopen. Maar zolang je de rest probeert een beetje te temmen, is er vast niets aan de hand. Ik zeg: YES tegen deze stelling. Opvoeden doe je niet perfect, maar bewust.