
Vicky loopt nog niet (goed). En waarom dat gewoon prima is.
Een collega vertelde over de leidster van de crèche van haar zoontje. Zij had een tussenevaluatie met haar waarin zij de ontwikkeling van haar zoontje zou bespreken. Die crècheleidster had haar verteld dat haar zoontje ‘toch wel wat achterliep op de andere baby’s en dat alle anderen van zijn leeftijd al omrolden of geluidjes maakten‘. Ergens snap ik waarom zij zich hier druk over maakte. Een soort peer pressure, maar dan plaatsvervangend.
Maar.. een evaluatie al op de kinderopvang? Vrij bizar, toch. Alsof een baby al zo gestuurd kan worden in hetgeen hij qua ontwikkeling doormaakt. Alsof het verschil op een leeftijd van 6 maanden iets zegt over het voor- of achterlopen van je kind. Volgens mij is daar op dat moment nog niets over te zeggen. Ieder kind gaat op zijn eigen tempo. De een kruipt met vijf maanden en communiceert haar eerste woordje pas na twee jaar. De ander zegt de woorden kijk, boom en mama of papa al bij een jaar en strekt de benen pas bij anderhalf. Ieder zijn ding.
Hier wat onderwijs- en opvoeddeskundigen over de snelheid van de ontwikkeling van baby’s/kinderen zeggen…
1. Op Leraar24 lees ik dat je de snelheid niet kunt aanpassen waarin een kind zich sociaal en emotioneel ontwikkelt. Wel kan dit gestimuleerd worden, bijvoorbeeld door te praten, lachen, knuffelen of hardop te vertellen tegen een baby/kind wat die aan het doen is, om zo “…het kind in zijn bestaan te bevestigen.”
2. In Groeiwijzer van Paulien Blom et al. wordt genoemd dat de ontwikkeling van het kleine kind bij ieder kind anders gaat en dat het sleutelwoord hierin ‘beweging’ is. Ieder kind leert door zichzelf en in de ruimte te ontdekken weer meer. Zij claimen ook dat ieder kind daar zijn eigen moment in pakt en dat de volgorde van deze ontwikkelingen per kind kan verschillen.
3. De ontwikkeling van je baby gaat vanzelf en ‘kun je ook maar beter niet forceren’ geeft fysiotherapeut Bart van Dinther aan in het artikel op MiniMe. De volgorde van liggen tot zitten is bepalend, ook voor de motoriek in de toekomst. Wanneer je een baby snel leert zitten en hij hierdoor het kruipen of tijgeren overslaat, wordt een deel van motorische ontwikkeling overgeslagen. Ook je baby te snel helpen lopen, kan bijvoorbeeld betekenen dat de vorming van de voetjes niet helemaal juist verloopt. Kortom: luister gewoon goed naar de lichaam van je kleintje en probeer niet teveel de snelheid van zijn ontwikkeling te forceren.
4. Op Educto geven ze inderdaad aan dat er vaak veel opmerkingen gemaakt worden: “Ook al wil je omgeving daar niet altijd bij helpen met opmerkingen over de ‘prestaties’ van hun kinderen op een veel vroegere leeftijd.” Maar: “Ieder kind is uniek en ontwikkelt in zijn eigen tempo.” Zij geven aan dat het wel goed is om enigszins houvast in de vorm van mijlpalen te hebben en als jij je als ouder zorgen maakt, dan is dat vaak terecht. Waarom loopt mijn kind nog niet? Ze/Hij lijkt ergens last van te hebben? Laat je kind dan gewoon even nakijken om je zorg weg te nemen..

Kortom: ieder kind is anders. Je kunt je kind niet forceren, maar kunt hem wel stimuleren. Houd de mijlpalen in de gaten. En ga je pas zorgen maken, als je onderbuikgevoel dat zegt.