Je leven is nooit perfect genoeg voor het ouderschap

Voordat je je aan een leven als ouder waagt, moet er volgens veel vrouwen in mijn omgeving heel veel gebeuren. Ze moeten hebben gereisd, ze moeten hun financiën op orde hebben, een stabiele relatie hebben en in een groot huis wonen met minimaal drie kamers. Ik denk ook wel dat er een bepaalde rust in je leven aanwezig moet zijn om je kinderen in een veilige omgeving te verwelkomen. Ik was meer dan geïnspireerd door uitspraken uit mijn omgeving ‘ik moet nog… en dan pas kan ik moeder worden…‘.

Dus ben ik bij mezelf te rade gegaan. Enerzijds; waarom heb ik wat minder die drang gehad alles 100% perfect te hebben voor mijn kindjes mochten komen ;)? En anderzijds: waarom hebben sommige mensen die drang dan weer wel? En is dat dan beter?

© Ayla maagdenberg www.aylamaagdenberg.nl

Tijd om een lijstje op te stellen met wat er wel/niet af hoeft te zijn wanneer je kinderen krijgt en hoe ik hier vervolgens over denk.

“Ik kan nooit meer een verre reis maken als ik kinderen heb.”

Het enige goede antwoord is: natuurlijk wel! Alleen moet je er én wat meer moeite voor doen én nadenken of je of heel lang oppas regelt of ze gewoon meeneemt, met alle gevolgen van dien. Ik heb tijdens  mijn reis naar Amerika met de familie erg veel genoten. Evenveel als ik ervan genoot om juist alleen (zonder kindjes) op reis te gaan. En sure; het is een ander type vakantie wanneer je ze meeneemt. Ik denk niet dat er iets verandert als je kijkt of je opa’s/oma’s/vrienden op kunt trommelen om een paar dagen op te passen, dat jij nog even dat verre land aan kunt tikken… Als jij altijd al van die reis gedroomd hebt, is dat de moeite waarschijnlijk het extra veel waard!

“Ik heb nog niet genoeg geld om de crèche te kunnen betalen. Ik wil eerst gespaard hebben.”

Tja, geld is op zich een dingetje. De crèche, kinderkleding, kinderspullen zijn natuurlijk erg duur. Maar 1) je wordt geholpen door de overheid voor dat eerste en krijg je ook nog eens een kleine kinderbijslagbijdrage. En 2) je hebt niet alles nieuw nodig. Geloof me; ook alle tweedehands kinderspullen en kleren zijn nog even veel waard als de eerstehands! Waarom? De meeste (vooral baby-)spullen worden echt maar enkele keren gebruikt. Daarnaast; heb je óóit genoeg geld om te leven? Het kan altijd beter.

“Dan kan ik nooit meer naar een festival en even helemaal los gaan.”

Hier zijn twee kanten voor te verzinnen denk ik. Enerzijds denk ik dat je als ouder op zich nog steeds naar feesten en festivals kunt gaan. Dit doe ik nog steeds, regelmatig. Een verjaardag van vrienden mis ik – vrijwel – nooit en ook ga ik 2 tot 3 keer paar jaar naar een wat meer techno-achtig feest. En ja, hier kijk ik vaak met enigszins spijt op terug, wanneer ik die dag erna brak op de bank lig met gillende kinderen om me heen. Maar ik geniet er – op het event zelf – nog steeds erg van.

Anderzijds denk ik ook dat ik wel echt veranderd ben in behoefte sinds ik mama ben. Ik sta niet per se meer heel graag lang op feestjes, geniet er net zo goed van wanneer ik wat vroeger naar huis ga om de oppas af te lossen.. Voordat je aan kinderen begint lijkt dit leven perfect. Zodra je ouder bent, is een ander soort leven met andere prioriteiten voor jou perfect..

“Ik ben nog niet klaar voor het moederschap.”

Wie is ooit klaar geweest voor het moederschap? Jezelf klaarstomen kun je zoveel mogelijk door cursussen te doen, online ervaringen te lezen of boeken door te spitten. Maar het echte moederschap kén je ook nog niet, dat leer je on the job.

“Ik denk niet dat ik goed zwanger kan zijn, dat mijn lichaam hier klaar voor is.”

Wel denk ik dat er aardig wat mensen zijn die door een hel gegaan zijn voor, tijdens en na een bevalling/zwangerschap. Na een tweede kindje kun je dit wellicht gemakkelijker voorspellen. Maar hoe een lichaam op een zwangerschap reageert, daar kun je denk ik nog niet iets over zeggen.

~~

Trouwens: aan kinderen beginnen klinkt allemaal erg gemakkelijk, ik realiseer me dat dit niet altijd zo gaat en dat sommige vrouwen moeite hebben met zwanger worden.. Dat mensen überhaupt ook zo klagen of nadenken over het ‘nog geen moeder willen worden’, vind ik eigenlijk ook erg verwend. Wie kan er überhaupt bewust beslissen dit te worden…?