Hé, het is oké…

Hé, het is oké…: de ouderversie.

Want als ouder doe je dingen die je daarvoor nooit voor mogelijk hield. Een leugentje om bestwil hier, een afleidingsmanoeuvre daar, ineens ben je inventiever dan ooit tevoren. En dat is maar goed ook. Daarom hier een lijstje. Het is oké…

• om “Hee kijk een vliegtuig / motor / hijskraan!” tegen je peuter te zeggen en ondertussen snel een snoepje weg te werken.

• om met je ogen dicht in bed te blijven liggen als je de baby hoort huilen onder het mom van ‘goed voorbeeld doet goed volgen’.

• om te beweren dat de lievelingstrui allertijden helaas alwéér in de wasmachine zit omdat je gewoon geen zin hebt om je modebewuste peuter 5 van de 7 dagen in dezelfde trui te hijsen.

• om pagina’s uit het kinderboekje over te slaan of een televisieprogramma vooruit te spoelen zodat je kind eerder gaat slapen.

• om je pas 1 minuut voor je weg moet om te kleden omdat er anders misschien melkvlekken of etensresten op je kleren komen.

• om boute beweringen te doen over de vriendjes en vriendinnetjes van je peuter om hem over te halen iets te doen (“Joshua vindt gekookte worteltjes heel lekker!“, “Jace ligt ook al in bed!“).

• om 4 dagen achter elkaar pasta te eten omdat dat het enige is dat de kinderen zonder gezeur willen opeten.

• om een luier te verschonen terwijl je ondertussen op één been op en neer springt met een fluitje in je mond en een omgekeerde broodtrommel op je hoofd. Alles zodat de baby maar tien seconden stil op zijn rug blijft liggen.

• om zelf naar bed te gaan zodra de kinderen slapen. Ook als dat om 20.30 is.

• om de caissières van de supermarkt bij naam te kennen omdat je daar op een vrije dag met de kinderen drie keer komt: 1 keer heel vroeg, 1 keer tussen de middag en 1 keer in de namiddag.

• om onbewust tomaatjes en olijven ook voor jezelf door te snijden, totdat je je beseft dat dat niet nodig is omdat je gewoon kunt kauwen.

• om je vriendin die nietsvermoedend vraagt hoe het met de kinderen is te overladen met foto’s van ze en informatie over ze.

• om te gaan winkelen voor jezelf en terug te komen met tassen vol baby- of kinderkleding.

• om er pas na een tijdje poetsen achter te komen dat er kindertandpasta in plaats van normale tandpasta op je tandenborstel zit.