Stelling: een goede moeder maakt ook de vervelende momenten mee

Ik las eens een artikel over een vrouw die 80 uur per week werkte. Haar kind (een jongen van een jaar of 6) was altijd thuis met de nanny – een vader was (niet meer) in beeld. Zelf voelde deze vrouw zich er goed bij: ze had weliswaar weinig tijd voor haar zoon, maar áls ze dan eens bijvoorbeeld een weekendje vrij was, deden ze alleen maar leuke dingen samen. Ze gingen naar pretparken, aten ijs en pizza, bleven tot laat op om films te kijken.

Maar is dat nou écht het moederschap? Ik geloof dat er talloze soorten moeders bestaan, en dat ieder voor zich moet uitmaken hoe zij het moederschap invult. Máár niets in het leven is altijd leuk, en met je kinderen zijn dus ook niet. Soms zijn ze om achter het behang te plakken zo irritant – soms blijven ze maar huilen, soms hebben ze ergens last van maar kunnen ze niet zeggen waarvan, soms ben je er helemaal klaar mee. En het zijn juist die momenten dat ze jou het hardst nodig hebben. Een driftbui waar je u tegen zegt maakt niemand voor de lol vaak mee, maar al doende leert men. Absoluut Yes voor mij: een goede moeder is er ook op momenten dat het niet leuk is.

Een moeder die de wat mindere momenten van haar kinderen niet meemaakt is het moederschap niet waard vind ik. Hoeveel ik ook gebruik maak van oppassers, er zijn de hele dag door wel mindere momenten die ik door moet. En ik roep niet de oppas op de momenten dat Vicky of Kobe moeilijk doet ofzo. Al helpt het mij soms wel oppas te vragen als ik een hele dag vrij ben en ze zitten in een wat moeilijkere fase.

Ik denk ook – als je de moeilijke momenten ontwijkt – dat je tegelijkertijd de mooie mist. Als je kinderen je nodig hebben, als ze moeilijk doen of zich ergens naar over voelen, is dit dé situatie voor een ouder om er voor je kindjes te zijn. Je band wordt op dat moment ook beter. En daardoor worden de lastigere uurtjes ook makkelijker, omdat je steeds beter weet hoe je je kind kunt helpen.

Kortom: YES, een goede moeder maakt ook de vervelende dingen mee.

*Foto door Ayla Maagdenberg