Mama zijn – gedicht

Als je mama wordt
dan weet je,
je verandert een heleboel.
Niet alleen die rondrennende
drukke koter(s),
ook die gigadosis
hormonen, oppas opspoortalent
en dat welbekende
moedergevoel.

Als je mama wordt
dan merk je,
de eerste aan wie je denkt is niet jezelf.
Hoe sterk je ook
als vrouw mama bent,
je kinderen gaan voor,
maar je eigen leven
gaat ook nog door.
Na het spitsuur in de ochtend
als de kindertanden zijn gepoetst,
gewassen gezichtjes en op tijd naar de crèche,
heb je zelf dan wel gedouched?
Heb je je make-up wel opgedaan?
Hoe vaak ben je niet heel per ongeluk,
zonder tas of mobiel naar je werk gegaan?

Als je mama wordt
dan vergeet je
bijna de vrouw die je was daarvoor.
Misschien verlies je
jezelf een beetje.
Maar weet je,
hoe cliché ook,
je krijgt er echt heel veel voor terug,
je hebt nog meer dan je had ervoor.
Vrouwen die nog geen mama zijn
zeggen die feestjes zo erg te gaan missen,
of kunnen zich dan nooit meer vergissen
en de avondtrein nét niet halen,
want de oppas moet naar huis.
Maar als moeder verander je in een nieuwe ik,
en zal je daar niet meer van balen.
En als je extra hard moet zwoegen
voor een avondje niet thuis,
is het dan niet,
dat je er dan juist extra van geniet?

Als je mama wordt,
vind je dan
dat je alles perfect moet hebben geregeld?
Doe je jezelf dan niet tekort?
Is het erg om soms ontregeld
te zijn en het even niet meer te controleren?
Of wil je beweren
dat er mama’s zijn die het állemaal hebben
en denk je dat te kunnen leren?
Mama zijn is een uitdaging
en op je bek durven gaan.
Als je kinderen je zien vallen
maar zien dat je weer op bent gestaan,
is dat dan niet de beste les die je je kinderen kunt geven?
Hoe makkelijk wordt hun leven,
als bij jou alles soepel lijkt te verlopen?
Als je kinderen denken en hopen
dat alles over rozen gaat.
Laat als mama een paar dingen maar goed mislukken
en laat
die perfecte ik
maar gaan.

Mama zijn
is een verdomd grote levensles,
die van je kids maar ook je eigen.
Om over die van je partner nog maar te zwijgen.

“Welcome to #momslife. It sucks, you will love it.”

X. Frederiek