Hoe weet je of je gezin compleet is?

Het eerste deel van deze blog schreef ik toen ik zwanger was van Noël. Het tweede deel nu, nu Noël 10 maanden is.

Op een geboortekaartje van iemands tweede kind las ik eens: ‘Ons gezin is compleet met de komst van …’.

Toen dacht ik: hoe weet je dat nou? 

Deel 1: Geen enig kind

Veel mensen hebben voordat ze überhaupt ooit een kind krijgen al wel een idee over hoeveel kinderen ze uiteindelijk willen. Misschien wel vijf, of misschien geen. Dit kan gebaseerd zijn op van alles: een gevoel, een ervaring (van jezelf of van anderen in je omgeving), misschien zelfs een bepaalde druk van buitenaf.

Het gevoel dat ik ooit moeder wilde worden was bij mij van jongs af aan al heel sterk. Ik zag – en zie – geen leven voor me zonder kinderen. Maar hoeveel ik er uiteindelijk wil (dit allemaal ervan uitgaande dat het ook lukt natuurlijk, je kunt nog zoveel willen…), daar ben ik nog niet over uit. Zelf ben ik enig kind en heb ik dit, tot op de dag van vandaag, nooit leuk gevonden. Hiermee wil ik absoluut niet insinueren dat enig kinderen ‘zielig’ zijn of dat een gezin van 3 geen compleet gezin kan zijn (dat vind ik zo’n onzin als mensen dat zeggen!), maar ik wilde het liever niet voor mezelf, en belangrijker, niet voor mijn zoon.

De vreugde was dan ook groot toen ik voor de tweede keer zwanger was. Maar of ons gezin na de komst van dit kleine jongetje compleet is, geen idee. Ik vind het moeilijk om daar nu al een definitieve uitspraak over te doen. Het idee dat ik nooit meer zwanger zou zijn vind ik eerlijk gezegd alleen maar fijn, dus daar afscheid van nemen is geen enkel probleem.

Toen Elia onder de 1 jaar was, moest ik echt niet aan een tweede denken. Ik voelde me eindelijk weer een beetje mezelf na alle (lichamelijke en andere) veranderingen, en ik vond het wel prima zo. Maar rond zijn eerste verjaardag begon het toch weer te kriebelen, en een paar maanden daarna was ik zwanger. Ik ben benieuwd of dat gevoel na de eerste verjaardag van zijn broertje, over zo’n anderhalf jaar, weer komt. En wat we er dan mee besluiten te doen.

In alle gevallen heb ik vrede met twee kindjes: mijn wens (moeder zijn en een broertje of zusje voor Elia) is al uitgekomen.

Deel 2: Hoe ik er nu over denk

Met de komst van Noël voelt ons gezin voor mij – en voor de babydaddy ook – ‘completer’ aan. Dat is zonder meer waar. We hebben met Noël en zijn verborgen reflux een heftige start meegemaakt, waardoor de eerste maanden van zijn leven absoluut niet in het teken stonden van genieten. De angst om dat nog een keer door te maken zit er dus wel in bij mij. Toch zou ik nu niet zwart op wit (bijvoorbeeld geprint op een geboortekaartje ;)) zeggen dat er nooit meer een derde bijkomt.

Op dit moment voel ik de behoefte tot nog meer gezinsuitbreiding helemaal niet. Niet alleen omdat ik zwanger zijn niet leuk vind, maar ook omdat ik twee kinderen nog wel overzichtelijk vind en ook praktisch met bijvoorbeeld vervoeren in de auto. Bovendien lijkt het me ook wel ‘lekker rustig’ (ik zet het vast tussen aanhalingstekens want ik ga hier t.z.t. vast lachend op terugkijken) als ze bijvoorbeeld allebei naar de basisschool gaan. Ik weet niet of ik dan zit te wachten op wéér een periode vol slaapgebrek en heel veel luiers verschonen.

Niet vanzelfsprekend

Bovendien realiseer ik me maar al te goed dat het helemaal niet vanzelfsprekend is om gezonde kindjes te krijgen. Je zet niet zomaar kinderen op de wereld omdat je er zin in hebt, het is een beslissing die je weloverwogen neemt (of in elk geval zou moeten nemen als je het mij vraagt) en waarbij je allerlei factoren dient mee te wegen. Mijn beide zwangerschappen verliepen bijvoorbeeld niet zonder complicaties: Elia is te vroeg geboren en bij Noël dreigde ik te bevallen met 31 weken. Het is gelukkig in beide gevallen goed afgelopen, maar wie zegt dat dat een eventuele derde keer weer zo is?

En, waar ik ook wel benieuwd naar ben, stel dat er ooit wél een derde komt, zou het dan nóg completer aanvoelen? Is zoiets mogelijk? Of blijf ik dan ditzelfde gevoel houden totdat ik er tien verzameld heb? 😉 Mama’s met meerdere kindjes: hoe was dat bij jullie?

*Uitgelichte foto door Ayla Maagdenberg