Stelling: ook als je moeder bent, moet je er verzorgd uitzien

Ik was een keer in Ballorig met Elia, Noël was nog niet geboren maar ik was al wel een tijdje zwanger. Ik zag toen een vrouw en heb me vanaf dat moment heilig voorgenomen om niet zo te worden. Deze vrouw was er met een baby van ongeveer een halfjaar oud. Ze ging gekleed in een te grote trainingsbroek die elke keer dat ze bukte afzakte, waardoor een slobberende, huidkleurige onderbroek te zien was. Daarboven droeg ze een vormloze, vale trui. Haar haar zat in een rommelige knot met sprietige plukken die uitstaken en ze zag eruit alsof ze het zwaar had.

En waarschijnlijk had ze dat ook. Ik weet verder niks van deze vrouw, ik weet niet of ze misschien nog drie kinderen thuis heeft zitten, ik weet niet of ze zes uur had geslapen in de afgelopen drie nachten, maar ik weet wél dat ik intens medelijden met haar had (en ook een beetje met haar man/vriend als ze die tenminste had).

Ik begrijp heel goed dat er moeders zijn die leven voor hun kind. Sterker nog: ik denk dat ik mezelf soms ook wegcijfer voor mijn kinderen. Maar – en hier komt het cliché der clichés: om goed voor iemand anders te kunnen zorgen, moet je ook goed voor jezelf zorgen.

Daarmee bedoel ik dus niet dat je een halfuur moet besteden aan je make-up en er elke dag uit moet zien alsof je een modeshow gaat lopen inclusief hoge hakken en al (als je daar nou gelukkig van wordt is dat natuurlijk ook goed), maar je hoeft er ook niet bij te lopen als een zwerver. Oké, op mijn kleren zitten ook vaker wel dan niet melkvlekken en thuis chill ik vaker wel dan niet in mijn pyjamabroek op de bank, maar als ik naar buiten ga, doe ik een normale broek aan die past. Ik kam elke dag mijn haar, poets mijn tanden, maak mijn gezicht schoon en doe make-up op (dat laatste alleen als ik er zin in heb, ik denk ongeveer op 4 van de 7 dagen). Deze hele ‘verzorgroutine’ duurt in totaal maximaal zo’n 10 minuten. Ik doe dat ook als de kinderen huilen. Dan wachten ze maar een paar minuutjes. Dus 100% YES: moeder zijn is geen excuus om erbij te lopen als een zwerver (tenzij je echt nét bevallen bent, dat is de uitzondering!).

Ik ben het hier verrassend genoeg volledig eens met Carmen. Dat wil niet zeggen dat je make up móét dragen. Waar ik achter sta is dat je jezelf als moeder zo moet verzorgen zoals je ook deed voor je moeder werd. Jezelf kleden en verzorgen zodat je lekker in je vel zit.

Het is volgens mij ook echt zo dat, wanneer je jezelf verzorgd en je (naar jouw smaak) mooi en fijn kleedt, je ook beter in je vel gaat zitten. Net als het idee van ‘zelfs doen alsof je lacht maakt je vrolijker’.

Iedereen heeft natuurlijk een andere interpretatie van ‘verzorging’; de een doet nooit make up op, poetst standaard maar één keer de tanden en doucht niet elke dag. Terwijl de ander bij twee keer dagelijks douchen, minstens een keer per dag een nieuwe outfit en 30 minuten spiegelen voor vertrek zich pas verzorgd noemt. Ieder zijn ding 🙂

Dus: YES, ik ben het dus eens met deze stelling. Het moederschap betekent niet jezelf links laten liggen en alleen maar aandacht hebben voor de verzorging van je kind. Jezelf verzorgen is ook onderdeel van wie je bent; of je nu mama bent of niet.