De drie R-en. The survival of the fittest R.
Rust, regelmaat en reinheid. Dat is het gouden trio in veel opvoedboeken en artikelen vol babyadviezen. In mijn opvoeding van Kobe en nu ook Vicky ga ik over het algemeen vooral mijn eigen gang. Ik haal wat adviezen uit sommige boeken en sommige blogs, fora of online artikelen. Meestal brei ik van tig verschillende handige tips mijn eigen opvoedsjaal. En zo doe ik het dus al jaren. Die drie R-en die dus vaak voorkomen heb ik altijd in mijn achterhoofd gehouden. Echter wist ik dat ik dat ik er ooit aan zou moeten om bewust na te denken over deze superbelangrijke letters in opvoedland.
Toen Carmen haar blog schreef over de enige R die afwezig was in haar huishouden, ging ik na drie jaar ervaring in ons baby- en peuterhuishouding of er bij ons drie R-en zijn. Waar ik achter kwam? Het is bij ons nogal karig.
Geen reinheid? HUH?
Nee. Natuurlijk is hier reindheid. Ik was heus mijn handen voor het maken van een fles en na het verschonen van de luiers. De flesjes en speentjes zijn tijdens de spruw van Kobe en Vicky echt dagelijks wel gewassen. Alleen ben ik wat minder alert op de smetvreselijke details waar sommige moeders wel mee bezig zijn. Als een speen op de grond valt gooi ik graag de 3-seconden regel in het spel en wanneer Kobe Vicky wil aaien ga ik dus niet helemaal naar de wasbak om zijn ‘vieze’ vingers te wassen van die ‘vieze’ crèche. Je kunt het vies noemen of weerstandopbouwend. Ieder zijn ding. Maar ik ben hier gewoon niet enorm mee bezig. En ik heb ook niet het idee alsof mijn kinderen vaker ziek zijn of rare dingen op hun huid hebben door mijn mindere aandacht voor complete hygiène. Maar hygiënisch ben ik echt wel. Alleen kan ik het niet volledige reindheid noemen. En eerlijk? Ergens heb ik altijd wat reiner willen zijn. Dus misschien komt dit wel op het lijstje ‘verbeterpunten voor mezelf’.
Trouwens, babydaddy is wel van de reinheid. Tegen het smetvrees aan. Maar ik leer hem hier wat relaxter mee om te gaan en hij leert mij weer iets alerter te zijn op onze reinheid thuis 🙂
En je kunt toch niet zonder Rust?
’s Nachts is er complete rust. Daar zorg ik voor. Maar mijn dag zit zonder mijn kinderen vol leuke en drukke activiteiten en gezellige bezoeken en dat zet ik met ze gewoon door. Ik ben niet iemand die mijn leven volledig overhoop haalt omdat dit goed zou zijn voor mijn kinderen. Voorstander ben ik om ze mee te nemen in mijn ritme en mijn drukte en ik heb dan ook het idee dat kinderen erg flexibel zijn en masseerbaar. Ergens geloof ik in de flexibiliteit én masseerbaarheid van kinderen en denk ik echt dat kinderen meebewegen in de flow waar jij als ouder in zit. Mijn kinderen zullen ook niet de rustigste blijven. Maar ze zijn niet getekend voor leven, dan toch? Toch? :O Nee, ze gaan gewoon op mij lijken. En zullen later ook deze ene R missen waarschijnlijk.
Die wel aanwezige R.
Regelmaat is een van de R-en die wel aanwezig is in ons huis. Vooral ’s avonds en ’s nachts. De keren dat mijn schoonmoeder Kobe om 19.00 terug kwam brengen van hun oppasbeurt en aankondigde dat Kobe nog moest eten is op meer dan twee handen te tellen. Waarom ik me hieraan irriteerde? De regelmatigheid om Kobe elke avond rond 19.00 naar bed te brengen heeft ertoe geleid dat hij dit ritme heeft en dit ook in zijn biologische klok gebakken zit. Als we voor elke avond uitzonderingen zouden maken, zou zijn lichaam ook in de war raken. Elke avond een bepaalde routine en dus regelmaat, helpt ons een avond voor onszelf te hebben. Daar heb ik het vroege opstaan wel voor over. Elke ochtend om 7 uur het licht aan en opstaan – die regelmaat – helpt ons juist weer om de dag elke keer weer op een zelfde tijd te beginnen en daardoor een bepaalde bekendheid in ons lichaam te krijgen. En dus rust (HEY, toch wel!?). Op het moment van zo vroeg wakker worden baal je daar soms van. Zeker aan het begin. En zeker in het weekend. Maar Kobe wordt elke ochtend om 7 uur vrolijk wakker. Liever dat, dan enorm fijn uitslapen vier keer op verschillende tijden na 8 uur, maar enorm vermoeid worden die vijfde keer dat hij opeens om 6 uur wakker wordt.
Een laatste gedachte nog is dat er natuurlijk geen 100% rust of 100% reinheid in huis kan zijn. Af en toe gooit Elia natuurlijk echt wel wat eten op de grond en is Carmen te druk bezig met Noël om hier iets mee te kunnen doen ;). Daar gaat die volle honderd procent. Maar bij mij ligt de zwaarte gewoon niet bij die twee. Conclusie: elk huishouden maakt een soepje van de drie R-en en maakt hier een eigen brouwsel van. 70% van twee en 30% van die ander. Hoeveel R-en en in welke mate je ook hebt, als je alleen al die drie R-en ergens in je achterhoofd hebt en hier wat van meeneemt, kan er niet zoveel mis gaan.