De enige echte goede slaaptraining is geen slaaptraining

Ik las Frederieks blog over slaaptraining en ik stond versteld! Dat a.) iemand hier zo bewust & gedisciplineerd mee omgaat en b.) dat het – voor haar en haar kinderen in elk geval – werkt.

Ik heb hier, voor de duidelijkheid, alleen maar bewondering voor. Maar mijn stijl is het niet. En dat is prima, dat is ook waarom ik het zo leuk vind om juist met haar een blog te hebben: we pakken heel veel dingen anders aan, maar laten de ander daarbij wel in hun waarde. Zo zouden moeders – mensen – wereldwijd met elkaar om moeten gaan, dan waren er ook minder conflicten. Maargoed, ik dwaal af.

Als tegenhanger op haar blog en met een titel die natuurlijk lekker provocerend is en met een knipoog gelezen moet worden: De enige echte goede slaaptraining is geen slaaptraining.

Deze foto geeft aan wat ‘slaaptraining’ voor mij persoonlijk inhoudt, inclusief onzuivere huid: Het is je baby helpen om zich veilig en geborgen te voelen, om hem te laten wennen aan de grote wereld buiten de baarmoeder door hem letterlijk zo veel mogelijk en zo dicht mogelijk bij je te houden. Ik bedoel hiermee absoluut niet dat Frederiek haar kinderen geen veilig of geborgen gevoel geeft, zij doet dat alleen op een andere manier.

Ik ben dus wél zo’n soort moeder die haar kind bij haar in bed laat slapen, die hem urenlang in de draagzak doet als hij het moeilijk heeft, en die het zichzelf zo makkelijk mogelijk maakt door hem in de huiskamer in slaap te laten vallen. Sterker nog: dit heeft Elia ruim een jaar gedaan. Toen we verhuisden, hij een eigen kamer kreeg en ik almaar dikker (want; zwanger ;-)) werd, leek het mij tijd om dit ritueel te vervangen door een ritueel waarbij we hem leerden in zijn eigen bed te gaan slapen. De eerste paar keren ging dit gepaard met heel veel drama, maar al vrij gauw accepteerde hij het en nu gaat hij elke avond zonder ook maar enig protest zelf slapen in zijn eigen bed.

Frederieks manier kan werken, daar ben ik van overtuigd. Maar mijn manier net zozeer. Tijd voor de hamvraag:

En, hoe slapen ze?

Elia sliep door toen hij zes weken oud was. Daarvoor sliep hij ook altijd al goed. Ik heb er bij hem niet eens over na hoeven te denken, want ik legde hem in bed en dan ging hij slapen. Zo makkelijk gaat het soms dus ook. Sindsdien slaapt hij (op een enkele uitzondering na) elke nacht door. Nu, met bijna 2,5 jaar, slaapt hij ’s nachts zo’n 11/12 uur achter elkaar en doet hij een middagdutje van gemiddeld 2 uur. Hem naar bed brengen is geen enkel probleem, soms vraagt hij er zelf om “Mag ik naar bed?”. Hij is dus een Zeer Goede Slaper. Vijf van de vijf sterren.

Noël is van een ander kaliber. De eerste tien/elf weken van zijn leven sliep hij maximaal 2,5/3 uur achter elkaar. Ik weet niet of dat normaal is want ik had dus alleen Elia als referentiekader, maar ik vond het echt zwaar. Daar wil ik best voor uitkomen. Inmiddels is hij bijna 4 maanden (4 maanden?! STOP DE TIJD) en slaapt hij na de fles van middernacht door tot 8/9 uur ’s ochtends. Al zijn er ook nog nachten bij dat hij rond 4/5 uur ’s nachts toch weer honger heeft. Hij is nu dus geëvolueerd tot Een Redelijk Goede Slaper. Drie van de vijf sterren.

Tips & trucs

Zoals ik al zei, is de enige echte goede slaaptraining geen slaaptraining ;). Deze tips zijn dus meer algemene tips, die mogelijk ook helpen bij het helpen om in slaap te laten vallen. Een paar van deze zullen ongetwijfeld lijnrecht tegenover die van Frederiek staan. Komen ze:

• GEBORGENHEID, LICHAAMSWARMTE & ADEMHALING
  Dit ervaren baby’s allemaal als je ze op je lichaam draagt. Of ze nou op je liggen of in de draagzak zitten. Mijn beide jongens werden hier gelijk rustig van, al moest ik er bij Noël wel bij blijven bewegen terwijl Elia het prima vond om ‘stil’ op me te liggen.
• KEN JE KIND
  Dé beste tip die ik heb, en tevens de moeilijkste omdat het tijd kost. Natuurlijk heb je je kindje 9 (of 8 of in elk geval veel) maanden gedragen, maar zodra hij geboren is moet je elkaar toch ook weer leren kennen. Zo kwam ik er pas na drie maanden achter dat Noël zichzelf in slaap huilt en dat dat goed werkt. Kijk naar je kind met aandacht. Merk op welke dingen hij doet als hij moe begint te worden (gapen is een voor de hand liggende, maar vaak zijn er ook kleinere, subtiele signalen. Of gaat hij dus keihard huilen.) en probeer uit hoe je daar het beste op kunt reageren.
• WEES FLEXIBEL & ACCEPTEREND
  Flexibel zijn is niet zo moeilijk (althans, voor mij niet), accepterend zijn soms wel. Accepteer dat je baby ook maar een mini-mens is, en dat elke goede nacht er 1 is. Neem het hem dus ook niet kwalijk als hij een horror-nacht heeft, en neem jezelf dit dan ook niet kwalijk. Ik vind het soms ook wel weer grappig als Noël om 4 uur ’s nachts klaarwakker en eigenwijs is. Dan denk ik: gelijk heb je ook, ík wil slapen maar dat ik dat wil betekent niet dat jij dat ook hoeft te willen (dat grappige gaat er heel gauw af als dit meerdere nachten op rij voorkomt…).
• MAAK HET JEZELF GEMAKKELIJK
  Waarschijnlijk ben je soms wel wat tijd kwijt met je kind naar bed brengen, dus maak het jezelf in de tussentijd gemakkelijk. Combineer dingen slim: in de draagzak in slaap laten vallen en ondertussen boodschappen doen bijvoorbeeld, of een boek lezen met een baby op schoot. Het meest opvallende stukje aan Frederieks stuk vond ik dat zij haar kinderen elke ochtend om 7 uur wakker maakt. Wakker maken (!), dat is serieus nog nooit bij mij opgekomen. Ik maak het mezelf dus ook gemakkelijk door lekker te blijven liggen als de jongens eens langer doorslapen, of door wel op te staan maar lekker even te genieten van de rust.

Er is, nogmaals, geen goede of foute manier om dit aan te pakken. De ene manier is zelfs niet minder goed dan de andere. Doe waar jij je prettig bij voelt en wat voor jou en voor je kinderen werkt. Misschien doe je hetzelfde als Frederiek, of hetzelfde als ik, of misschien doe je een mix van wat wij doen of weer iets totaal anders. Of begin je met iets, en doe je later toch weer iets anders. Het is allemaal oké. We zijn allemaal moeder. En we willen allemaal slapen.

*Sanne reageerde nogal fel op dit artikel. In het interview vertelt zij hoe slaaptraining voor haar en haar zoon Otis dé uitkomst was.