Een peuter en een baby en smetvrees: hoe dan?

Ik heb dus een baby. En een peuter. En een lichte vorm van smetvrees. En dat is – je raadt het al – geen goede combinatie.

Alles moet schoon zijn

Het is gelukkig niet heel erg gesteld met mijn smetvrees. Ik was mijn handen niet 50 keer per dag (wel zo’n 15 keer, is dat veel eigenlijk?), en ik maak niet obsessief schoon. Maar ik ben wel heel erg gesteld op een schoon en opgeruimd huis. Iets dat gewoon niet vol te houden is met een peuter.

Met een baby nog wel, die maakt niet zoveel vies. Ja, zichzelf. En soms het aankleedkussen of de wieg. Maar dat gooi je in de wasmachine en klaar is Kees Carmen.

Een peuter is echter van een heel ander kaliber. En laat ik er daar nou ook eentje van hebben rondrennen. Een tweejarig jongetje dat weigert gevoerd te worden (“ik kan het ZELF!”), een jongetje dat af en toe een creatieve uitspatting heeft en dan op de muren tekent of eten ergens op smeert, een jongetje dat het liefst hele dagen buiten speelt met zand, aarde, en vervolgens vol trots met zijn vieze schoenen en schepje de woonkamer inrent. Een spoor van zand, aarde en etensresten vertelt mij precies waar mijn oudste die dag gelopen heeft.

Schoonmaken kan altijd nog

De afgelopen twee jaar heb ik de tijd gehad om te wennen aan een hoop troep, rotzooi en viezigheid. Moeder zijn is loslaten, en dat is dus precies wat ik ook probeer wanneer het op opruimen en schoonmaken aankomt.

Lukt dat? Soms. En wanneer ik voel dat ik onrustig ga worden of dat de opruimwoede bezit van me gaat nemen (op een moment dat dat simpelweg niet nodig is), dan bedenk ik de volgende dingen:

• Schoonmaken kan altijd nog. Wat is nou belangrijker: genieten van mijn kinderen en hun spel, of zorgen dat dat ene stofje van de vloer gehaald wordt?
• Kinderen hebben verschillende speelgoedopties nodig om uitgedaagd te worden en om hun fantasie te gebruiken. Ik kan de hele dag door alles opruimen waar Elia mee speelt, maar zo ontneem ik hem eigenlijk ook de kans om te spelen zoals hij wil.
• Daarmee samenhangend: opruimen tijdens het spelen heeft sowieso geen zin, want 5 minuten later is de situatie weer exact hetzelfde.
• Opruimen kun je samen doen. Elia weet dat we voor het slapen eerst samen alle autootjes in de la doen waar ze horen (en dan “welterusten auto’s” zeggen), en meestal vindt hij opruimen ook nog wel leuk om te doen. Met schoonmaken wil hij ook wel helpen, maar dat doe ik toch liever zelf aangezien hij er meestal – met alle goede bedoelingen – een nog grotere rotzooi van maakt.
• Lang leve de schoonmaakster.