Stelling: het hebben van een kind zet je relatie op scherp
Ik weet wel zeker dat alle ouders in deze wereld bepaalde ongemakken in hun relatie tegenkomen. Twijfels, discussies en ruzietjes die je als stel zonder kinderen zeker weten niet of minder hebt. Dat kinderen je relatie op scherp zetten, hier kan ik voor mezelf wel een YES op antwoorden.
Wat ons betreft; we hebben echt veel minder tijd voor de wat simpelere, maar vooral voor de leukere en diepgaande gesprekken. Bij ons is elk ontbijt en elke avondmaaltijd gevuld met voornamelijk praktische conversaties. Vaker worden de onderwerpen ‘wanneer doen we hem naar bed’, ‘wie haalt hem op van de crèche’ enzovoorts besproken in plaats van ‘hoe gaat het met je?’ en ‘wat zijn jouw plannen voor vandaag?’. Wat dus betekent dat je het minder over jezelf, elkaar en je relatie hebt. En dus is het lastiger om goed tot elkaar te kunnen komen.
Avonden sporten en andere bezigheden komen in het nauw. Maar wanneer we dit doen is het vaak om-en-om, waardoor je elkaar overdag én ’s avonds minder tegenkomt. Die oppas is bij ons soms de redding van de relatie!
Hormonen doen de relatie vaak ook niet veel goeds. Sowieso waren er al maandelijkse vrouwenhormonen die vroeger opspeelden, maar met een kind heb je minder tijd om deze te verwerken en worden ze alleen maar erger wanneer je voor en tweede gaat en zwanger bent. Echt goed voor de relatie is dit niet nee.
Ik weet niet zozeer of het het hebben van een kind of het krijgen van een kind is, en wat is precies ‘op scherp’? Wat ik wél weet is dat mijn (onze) relatie er heel anders had uitgezien als we geen kind(eren) gehad hadden.
We zouden vaker op date gaan, meer seks hebben (jaja), en minder ruzie maken. Omdat ik – blij vlagen – geen wandelende hormonenbom zou zijn, we allebei volledige nachten door zouden kunnen slapen en omdat er minder aanleiding zou zijn tot discussie. We zouden ook veel minder dingen samen moeten regelen, waardoor er meer ruimte voor spontaniteit en de daarbij horende passie zou zijn.
Nu waren de babydaddy en ik nog maar heel kort samen toen ik zwanger werd. Eigenlijk waren we nog niet eens echt officieel samen, maar dat is voer voor een andere keer. Ik kan dus niet zo goed de tijd voor en na Elia vergelijken, omdat hij er al heel snel bij was. Wat ik wél weet is dat ik nog nooit zo’n soort relatie gehad heb. Hij is méér dan mijn partner, hij is de vader van mijn zoon, en daarom (op dit moment) een derde van mijn gezin. En straks een vierde, maar daarom niet minder belangrijk ;). Ja, we hebben soms discussies, en ja, soms verkiezen we slapen boven seks, maar daartegenover staat dat we er iets iemand bij hebben gekregen die ons verbindt en die voor ons allebei het allerbelangrijkste en mooiste is.
Al met al vind ik dat je relatie dus zeker verandert (en dat kan ook haast niet anders), maar dat dat niet negatief hoeft te zijn. Dus YES, je relatie staat ‘op scherp’, maar dat geeft niet, zoiets ;-).