Stelling: een baby zou geen potjes moeten krijgen

Het is net als met borstvoeding: iedere moeder heeft het recht om voor zichzelf te beslissen waar haar voorkeur naar uitgaat. Dat gezegd hebbende, kan ik er toch niet onderuit dat ik een weerstand voel tegen het geven van potjes. Dus, hoe accepterend ik ook wil zijn, eigenlijk is mijn antwoord toch YES.

Ik ben een groot voorstander van vers voedsel (waarbij ik iets dat vers gemaakt wordt en vervolgens ingevroren ook meetel), en ik kan dan ook met enige trots zeggen dat Elia nog nooit een potje gehad heeft of zal krijgen (want hij eet inmiddels met de pot mee). Of nee, hij kreeg trouwens wel 1 keer een potje in het vliegtuig naar Mexico, en dat spuugde hij meteen uit.

Het nadeel van alles vers maken is dat het soms tijdrovend is – hoewel dat ook wel weer meevalt als je in 1 keer veel maakt en dat invriest – maar voor mij persoonlijk is dit het zeker waard. Op het kinderdagverblijf geven ze de baby’s soms ook een potje, ik heb dat ‘opgelost’ door Elia elke dag dat hij erheen gaat een bakje verse (gekookte) groenten mee te geven. De leidsters blij, ik blij, Elia blij.

Oké, ik ben zo’n moeder die haar kind wel potjes heeft gegeven. Al was dit maximaal 3 keer in de week, ik deed het wel. **houdt handen voor gezicht**. De allereerste keer zelfgemaakte wortel geven ging zo slecht en Kobe leek zoveel makkelijker door te kunnen slikken. Antwoord: NO. Ik weet heus wel dat potjes het gezondheidslevel van vers niet haalt, toch zijn er zoveel wetenschappers bezig met de beste voeding in een potje, ik denk echt niet dat Kobe hier minder groot door is geworden, later enge ziektes krijgt door de potjes of minder leuk is geworden doordat hij minder vers kreeg.

Daarnaast roepen potjes de ‘halleluja factor’ op voor drukke moeders met volle planningen. En dit geeft ook de kinderen minder stress. OHJA, en we hadden ene vriezer die niet meewerkte. Dus dat scheelt ook enorm…