Stelling: als je moeder bent kun je geen carrièrevrouw (meer) zijn of worden
OEH. Vriendinnetjes van mij zouden hier helemaal op los gaan dat weet ik. Bij sommige van hen was ik dan ook het meest angstig – bij de zwangerschap van Kobe – om te vertellen dat ik een kindje zou krijgen. Niet dat ik nou echt een carrière nastreef. Wel omdat zij altijd bovenstaande beweerd heeft. En ik dus in haar ogen hoogst waarschijnlijk nooit meer carrièrevrouw zal worden.
Toch, ben ik het niet eens met de stelling. NO voor mij. Het is echt niet dat ik carrière wil maken. Wat is carrière eigenlijk precies? Ik houd namelijk van werken, ik houd van mijn werk en zal altijd werk – of in ieder geval iets voor mezelf doen – erg belangrijk blijven vinden in mijn leven. En ook blijf ik het voor mezelf goed vinden om te leren en om door te groeien in mijn werk. Ben ik dan nu carrière aan het maken?
Het is maar net hoe je ‘carrière’ interpreteert en waar je behoeften liggen. Als jij tijd, zin en energie hebt om 80 uur in de week advocaat in New York te zijn, terwijl je kinderen in Nederland bij opa en oma moeten logeren omdat ook je man carrière maakt, is het misschien verstandig even nadenken of dit de beste opvoeding is voor je kinderen en of je dit dan ook wel wilt doorzetten. En of je überhaupt aan kinderen wil beginnen. Maar het kán nog wel…
Natuurlijk is mijn gezin en zijn mijn kinderen belangrijker dan wat dan ook. Maar als ik door het moederschap hierin geremd zou worden, had ik niet voor kinderen gekozen. Het remt me NIET. Zeker niet. En ik ben ook voorstander om je kinderen nog steeds genoeg aandacht te geven, ook al maak je carrière. Dan maar overspannen 😉
Nou, ik ben het zowaar voor de verandering met Fred eens! NO dus, want het kán wel. De vraag is of je het moet willen.
En de vraag is inderdaad ook wat ‘carrière maken’ precies inhoudt. Als het betekent dat je jezelf blijft ontwikkelen en blijft bijleren en groeien in wat je doet binnen je vak, dan ben ik er helemaal vóór. Dat is immers iets dat ik zelf ook graag wil en doe, en dat staat los van bijvoorbeeld het aantal uur per week werken. Afhankelijk van de sector waarin je werkt kan dit namelijk ook prima als je bijvoorbeeld, zoals ik, drie dagen werkt. Ik realiseer me wel dat het onderwijs wat dit betreft een ‘goede’ sector is met voldoende mogelijkheden voor mensen die parttime willen werken.
Ik denk dat ik carrière maken, om dan toch maar bij die term te blijven, wel minder belangrijk vind dan Frederiek. Ik vind mijn werk leuk, zeker, maar ik zou ook met gemak een jaar thuis kunnen zitten. Dan zou ik wel een cursus of iets anders zoeken om mezelf bezig te houden, want fulltime moederen lijkt me dan weer minder fijn. Hoe dan ook: carrière maken met kinderen kan wel, en het is aan elke moeder om hier zelf het evenwicht in te vinden waar zij zich prettig bij voelt. Bij mij is dat de combinatie drie dagen werken en vier dagen bij de kinderen zijn, bij Frederiek ligt de nadruk misschien meer op werk. En bij de vrouw die 80 uur per week in New York wil werken is het wel duidelijk waar de nadruk ligt. Haar raad ik dan ook aan om, mits dat mogelijk is, op een ander punt in haar leven aan kinderen te beginnen ;-).
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
