Stelling: een geboorteplan maken is zonde van je tijd
Ik zit een beetje tussen YES en NO in. In eerste instantie schreef ik groot YES op. Waarom zou je een geboorteplan maken als aan het begin van je bevalling je toch op je gevoel moet vertrouwen. Zodra de eerste wee begint denk je al anders over dingen dan tijdens je zwangerschap. Wilde je het liefst thuis in bad bevallen? Dan lijkt het tijdens de eerste wee toch misschien prettiger om in het bevalcentrum te zijn. Mijn verloskundige adviseerde zo weinig mogelijk in het plan op te nemen. Dat deed ik ook. Het enige wat ik opschreef was dat ik – als ik de keuze had – liever in het bevalcentrum zou bevallen dan thuis. Pas tijdens de 200e wee (4cm ontsluiting) heb ik de uiteindelijke échte beslissing gemaakt om de auto in te stappen. En eerder had van mij ook niet gehoeven.
Tijdens mijn weeën kon ik ook nog enorm scherp en helder nadenken, dat is misschien ook niet in de meeste gevallen zo. En op de man (sorry M.) kun je ook niet altijd vertrouwen. Dus wat punten opschrijven waar je vooraf al een mening over hebt (niet in bad. Liever niet thuis. Liever dit ziekenhuis etc.), daar sta ik wel achter. NO dus.
Ander argument trouwens nog om YES te zeggen zou zijn dat een geboorteplan een bepaalde verwachting geeft aan je bevalling. Dit terwijl het nooit precies zo gaat hoe jij wil. Hoe minder je dus opschrijft hoe minder beeld je hebt en hoe minder dit in het water kan lopen. Eens, Car?
Nou Fred ;-), ik zit er net als jij een beetje tussenin. Zelf houd ik (net als menig vrouw) erg van de controle houden, ook al is dit artificiële controle. Iedereen weet immers dat je het bij een bevalling – meestal – niet voor het kiezen hebt: je kunt nog zoveel willen, uiteindelijk ben jij niet degene die beslist. En dat is meestal maar goed ook, anders was ik gewoon weer naar huis gegaan :’).
YES dus, weg met dat geboorteplan. Het woord plannen impliceert ook een zekere structuur die er vaak gewoon niet is. Maar… tegelijkertijd is het denk ik wél goed/fijn dat je nadenkt over je wensen. Het is niet slecht om voorkeuren te hebben, als je je maar realiseert dat je niet op je wenken bediend kunt worden. Met deze kanttekening kom ik dus uit op NO: het is niet zonde van je tijd.
In mijn geboorteplan stond van alles: ik wilde pijnstilling, ik wilde naar het ziekenhuis, ik wilde in bad. Ik zag mezelf al helemaal Zen ronddobberen met een geurkaarsje op de rand, Drake op de achtergrond terwijl mijn schouders door de babydaddy gemasseerd werden. Uiteindelijk was er weinig Zens aan en is dus eigenlijk niks gegaan zoals ik graag had gewild, op de locatie na: ik was in het ziekenhuis.
Volgende keer beter, dan ga ik weer vol goede moed een geboorteplan maken ;-).