Als je mama wordt dan weet je, je verandert een heleboel. Niet alleen die rondrennende drukke koter(s), ook die gigadosis hormonen, oppas opspoortalent en dat welbekende moedergevoel. Als je mama wordt dan merk je, de eerste aan wie je denkt is niet jezelf. Hoe sterk je ook als vrouw mama bent, je kinderen gaan voor, maar je eigen… Lees verder Mama zijn – gedicht
Kobe is aardig scherp. Dat wil zeggen, hij weet wanneer hij een zeurtoontje op moet zetten om iets bij bepaalde personen voor elkaar te krijgen. Volgens mij herkennen baby’s dat al als ze best klein zijn. Ze weten dat papa – of (eigenlijk meestal) mama – hun kamer binnenkomt wanneer ze bijvoorbeeld hun speen op… Lees verder Ik wil dat mijn kind stopt met zeuren. Hoe doe ik dat?
Dat klinkt gek. Dat weet ik. Ik vind mezelf ook best oké nu en het zou best goed en logisch zijn als Vicky zowel qua uiterlijk als persoontje op mij gaat lijken. Toch vind ik het beangstigend. Zal ze met dezelfde struggles te maken krijgen, zal ze ook in haar tienerleven met onzekerheden hebben en… Lees verder Ik ben bang dat ze op mij zal lijken
Als ik kijk naar mijn jeugd heb ik het erg fijn gehad. Soms wel eens een beetje té fijn. Er was weinig reden om me slecht te voelen, om iets niet te kunnen of te krijgen. Nu in mijn rol als ouder weet ik dat ik soms juist ‘undercompensate’. Dat ik soms juist streng ben… Lees verder Welke legacy van je ouders neem je wel mee en welke niet?
Ouders heb je tegenwoordig in alle soorten en maten. Twee vaders met een geadopteerd kind, een triorelatie met twee koters, een alleenstaande ouder of ‘gewoon’ een paps en mams met een of meer kinderen. Dit kan gewoon en hier staat niemand hier meer echt van te kijken. Het lijkt er zelfs op dat het –… Lees verder Van open relatie tot twee papa’s. Hoe beïnvloed jij jouw kind met je voorkeuren?
