Applaus voor mezelf. Deze dingen gaan goed in de opvoeding van mijn kinderen.
Wij moeders/ouders zijn volgens mij over het algemeen best kritisch als het op onszelf aankomt. We zitten in de eeuwige spagaat tussen werk/kinderen/tijd voor partner etc. en voelen ons vaak alsof we ten minste 1 partij tekort doen. Ook ikzelf kan genoeg dingen bedenken die idealer hadden kunnen zijn of gaan. Máár er gaat ook veel goed, meer goed dan ‘mis’. Dus tijd voor een schouderklopje aan… mezelf. Dit vind ik dat er goed ging/gaat in de opvoeding van mijn kinderen:
1. Weinig schermtijd
Op een gemiddelde (week)dag kijken mijn kinderen een halfuur tv. Dat vind ik ook genoeg. In het weekend of vakanties kijken we soms een film, maar dat is dan echt een uitzondering. Ik ben niet per se tegen schermtijd, maar ik vind het onzinnig en zonde van iedereens (mijn en hun) tijd om uren per dag starend naar een schermpje door te brengen, terwijl je ook gewoon kunt spelen/knutselen/sporten. En ik geloof er heilig in dat aanbod vraagt schept, want mijn kinderen vragen nooit uit zichzelf of ze iets mogen kijken (buiten dat halfuurtje na het avondeten om dan). Echt nooit. Applaus voor mijzelf!
2. Weinig gezeur
Als ik érgens allergisch voor ben, is het gezeur. Ik trek dat gewoon heel slecht. Veel slechter dan bijvoorbeeld gehuil of woedeaanvallen. Gelukkig zeuren mijn kinderen heel weinig. Sowieso niet om schermtijd dus, maar ook niet echt om snoepjes (die ze ook zelden krijgen – zie punt 3) of om speelgoed ofzo. Ik denk dat ze inmiddels hebben geleerd dat hun gezeur geen zin heeft maar alleen maar averechts werkt ;-).
3. Gezond en samen aan tafel eten
Soms vraag ik me af of wij er niet té Spartaanse eetgewoontes op nahouden. De jongens drinken elke dag water (soms in het weekend yoghurtdrink) en om de dag een boterham met hagelslag. Soms krijgen ze een toetje (wat ook goed kan bestaan uit 1 dropje), maar soms ook niet. Wat mij betreft gaat het goed zo, ook omdat ze bij opa & oma thuis wel van allerlei ongezonds krijgen. Zelf eet ik ook behoorlijk gezond, op wat chocola na in de avond snoep ik eigenlijk zelden. Dat voorbeeld en die eetgewoontes hoop ik ze mee te geven. Waar ik daarnaast qua eten erg tevreden over ben, is dat het eigenlijk altijd samen aan tafel gebeurt. Ik kan me de laatste keer dat we op de bank of voor de tv aten niet herinneren. Dat wil ik ook graag zo houden, ook (zeker) als de jongens ouder worden. Eten vind ik iets dat je met aandacht moet doen en dat gaat het beste als je er de tijd voor neemt en niet ondertussen afgeleid bent door bijvoorbeeld een scherm.
4. Luisteren
Ik kan wel zeggen dat mijn kinderen goed luisteren. Altijd? Nee, natuurlijk niet. Vooral Noël kan met zijn 5 jaar nog wel eens een eigenwijze bui krijgen waarin hij bijvoorbeeld niet meer naar buiten / binnen / boven wil, maar die buien zijn tegenwoordig (gelukkig!) van korte duur. En natuurlijk zijn ze soms zo druk/wild dat ze me niet eens horen, laat staan dat ze luisteren, maar als het écht menens is, kost het me (nu) weinig moeite om ze naar me te laten luisteren (en dus ook mee te werken met wat ik wil).
Ik zal er meteen bij zeggen dat eigenlijk al deze punten nu voor mij een stuk makkelijker ‘te halen’ zijn dan een paar jaar geleden. Toen aten we ook al gezond en aan tafel, maar werd er aanzienlijk minder geluisterd en ook vaker tv gekeken overdag. Dat is ook oké, regels en grenzen zijn rekbaar en afhankelijk van de situatie/leeftijd. Toch prijs ik me gelukkig dat ik op sommige gebieden vanaf hun geboorte consequent ben geweest. Daar pluk ik nu de vruchten van. Ik las ooit in een boek van Gitty Feddema een quote die mij is bijgebleven. Zij schrijft:
De eerste jaren kost het ouders meer moeite en energie om kinderen wel op te voeden dan om dat niet te doen. De jaren daarna oogsten ouders wat zij in die belangrijke eerste jaren geïnvesteerd hebben.
Zo ervaar ik het ook echt. Het wordt zoveel makkelijker, leuker en gezelliger met ze… tot slot credits voor mijn vriend verloofde en mijn ouders, want de opvoeding is (ongeveer…bijna…) net zo goed hun verdienste als die van mij ;-).