
Als de kinderen naar school gaan, ga ik… Voornemens die ik een jaar later (niet) uitgevoerd heb.
Oh, wat had ik er zin in. Ik zag het zo voor me hè. Wanneer Noël ook naar school zou gaan, zou ik ineens zeeën van tijd hebben! Om zoveel dingen te doen! Uitslapen, maar óók sporten en óók iets voor mezelf doen. Misschien zou ik dat boek eindelijk afschrijven, of mijn droombaan vinden/creëren. En niet te vergeten aan een studie beginnen. Nou… in werkelijkheid deed ik (bijna) niets van dat al. En ook dat zat gelukkig ingecalculeerd in de planning ;-).
Zeeën van tijd versus weinig tijd
Ten eerste had ik me (veel te) rijk gerekend. Ik had niet ineens zeeën van tijd, maar 1 ochtend per week zonder kinderen. Tussen 8.30 en 14.00 om precies te zijn. Dat klinkt op zich niet kort, is toch 5 en een half uur, maar geloof mij… die tijd vliegt voorbij. Als ik boodschappen (in de supermarkt + markt) doe, het huishouden en een lesje pilates, dan is het grootste gedeelte van de ochtend zo voorbij.
Boodschappen zou ik in theorie ook met de kinderen kunnen doen, maar de markt is er alleen ’s ochtends. En zoals elke moeder weet, gaat alleen boodschappen doen ongeveer 873992 keer sneller dan met de kinderen erbij. Hetzelfde geldt voor het huishouden: het kan ook wanneer zij er wel bij zijn (en dat gebeurt ook vaak genoeg), maar dan is het wel een beetje (erg) dweilen met de kraan open…
Wat ik dus niet heb gedaan
Ik ben niet aan een studie begonnen. Ik heb mijn boek niet afgeschreven (ben wel iets verder gekomen ;-)). Ik heb niet structureel gesport en ook geen lange to-do lijstjes afgewerkt. Ik heb niet de hele zolder opgeruimd (wel een deel ervan) en heb geen hor of kattenbakomheining in elkaar gezet (die staan nog op mijn to-do list). Ik heb niet bij gekletst met al mijn vriendinnen en ik heb niet vooruitgewerkt.
Wat heb ik dan wel gedaan?
Ik ben vooral een kei in loslaten geworden ;-). Al vrij gauw merkte ik dat mijn verwachtingen niet overeenkwamen met de realiteit. Ik heb niet elke woensdagochtend zin om een uur pilates te doen (zeker niet aangezien ik woensdagavond ook al sport), net zo min als ik elke woensdagochtend zin heb om met iemand af te spreken. Daarom heb ik besloten dat mijn goede voornemens weliswaar leuk waren, maar dat het nog leuker is om te doen wat op dat moment goed voelt.
Wat ik dus wél gedaan heb:
- slapen (soms, na een slechte nacht, gewoon weer terug mijn bed in – heerlijk!)
- nieuwe gebaren leren in mijn eigen tempo & die gebaren die relevant voor me zijn in het dagelijks leven, in plaats van de ‘verplichte’ woordenlijsten die we voor de cursus moeten leren
- af en toe sporten (en af en toe ook niet)
- af en toe ploggen (zwerfafval rapen met van die prikkers)
- af en toe afspreken met vriendinnen
- af en toe naar de kringloop
- elke woensdag: rondhangen in de bieb, daar kijken welke nieuwe titels er zijn, de gangpaden scannen, af en toe in tijdschriften bladeren
- vooral heel veel van waar ik op dat moment zin in had: dat kan een van bovenstaande zijn, maar het kan ook heel goed iets anders zijn zoals lezen, puzzelen, blogs schrijven, Netflixen of simpelweg nadenken over het leven en reflecteren op wat er goed gaat en beter kan
- plannen maken voor de (nabije) toekomst, in de wetenschap dat er ook van veel van die waarschijnlijk weinig terecht zal komen 😉
Al met al voelde ik in het begin van het schooljaar een soort druk om mijn enige echt vrije ochtend ‘nuttig’ te besteden. Dan baalde ik ervan als ik niet had gesport of geen enkele taak van mijn lijstje kon afstrepen. Gaandeweg besefte ik dat die ochtend daar juist niet voor bedoeld was. Als je iets plant, hoe leuk datgene ook is, zit je toch weer ergens ‘aan vast’. Terwijl ik juist heel erg behoefte bleek te hebben aan doen wat ik op dat moment wilde. En wat dat was, dat kon per week verschillen. Nogal logisch h`è. Grappig vind ik dat er in al mijn woensdagochtenden nu toch steeds terugkerende routines zijn gekomen. Zo ga ik elke week langs de bieb voordat het tijd is om de kinderen weer op te halen (de bieb is mijn favoriete plek op aarde, daar vliegt de tijd helemaal!) en zo haal ik elke week bij de bakker op de markt iets lekkers voor bij de lunch. Ik doe dus helemaal niet veel, maar wat ik doe, daar laad ik van op. Of het nou slapen of hardlopen is. Volgend schooljaar ga ik 3 dagen werken (en dan meer uur per dag, want nu werk ik er 4 maar dan minder uur per dag) en heb ik dus twee vrije ochtenden per week.
Wat ik dan van plan ben? Helemaal niks!