Stelling: het hebben van een kind helpt je om je prioriteiten duidelijk te krijgen
Is dit wel een stelling? Dit klinkt meer als een feit. Als je kinderen hebt wordt alles in je leven even overhoop gegooid. Je ‘me’ schuift een aantal niveaus naar beneden en je kind, je baby, heeft je 24/7 nodig en tikt iedereen van de troon. Ook je relatie, de aandacht die je voor jezelf en elkaar hebt en je huishouden komen ongewild op een lagere plaats. Bij mij kwam ‘mezelf’ wel weer iets hoger sinds de kindjes ouder worden, maar ik ken ouders (noem geen namen) die zichzelf nog steeds erg laag neerzetten.
Al met al, is het volgens mij een voldongen feit dat je opnieuw naar je prioriteiten moet kijken als je kinderen kijkt. Er komt simpelweg een gigantisch aandachtspunt bij en tja dan moet je je prioriteiten husselen. Het lijkt me meer dan goed dat je dit doet, omdat je dan bewust bent van wat er allemaal speelt in je leven én dat je ook beseft waar jij en je partner nog staan in dit lijstje.
YES dus op deze stelling.
Soms is er een life changing event voor nodig om in te zien dat iets ook anders kan of zou moeten. En als er iets life changing is, dan is het wel het krijgen van een (eerste) kind.
Natuurlijk kunnen ook andere gebeurtenissen in je leven ervoor zorgen dat je bewust(er) gaat nadenken over waar jouw prioriteiten liggen. Maar ik denk dat (het welzijn van) hun kinderen voor vrijwel elke ouder prioriteit #1 is – of zou moeten zijn.
Voor mij gaat deze stelling heel erg op. Mijn kinderen geven mijn leven zin (ja ja, cliché maar waar) en door hen zijn mijn ogen op meerdere gebieden geopend. Het allerbelangrijkste – naast zelf tevreden zijn – vind ik: een goede moeder voor hen zijn. Dat maakt het (voor mij) makkelijk om andere dingen daarvoor ‘op te geven’. Opgeven tussen aanhalingstekens, want het voelt dus niet écht als een opgave, meer als de juiste keuze.
Voor mij ook een overtuigde YES op deze stelling die misschien niet eens een stelling te noemen is ;-).
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
