Stelling: je kind een naam geven die hij/zij steeds moet spellen, is zielig
Hmm. Ik merk dat Vicky een lastige naam is. Maar de Y en C zijn voor zo ingebakken, ze heeft totaal geen gevoel dat het moeilijk gaat voor haar. Die letters zijn voor haar simpelweg de basis van haar en haar leven. Ik heb het idee dat kinderen zo’n spons als hoofd hebben en dat ze dingen snel gewend raken.
Ook ik moest vroeger iedereen vertellen dat je mijn naam niet met QUE aan het einde schreef, maar met de K. En ik heb dat als gewoon ervaren, dat was standaard wat erbij kwam.
Ik vind het dan ook niet per sé zielig als kinderen hun naam moeten spellen. Alleen bij de namen Jan, Piet of Peter heb je niet veel keuze en zal het spellen niet hoeven. Maar ook bij namen als Cees/Kees of Marc/Mark moet je vertellen waar de naam mee begint of eindigt. Kortom: je hebt het dus al heel snel dat je moet vertellen hoe je naam gespeld wordt. Ik vind dit dus niet zielig.
NO dus op deze spelling, eh ik bedoel stelling.
‘Carmen met een C’. Dat zeg ik vaak als ik mijn naam noem aan iemand die hem gaat opschrijven. Dat ‘met een C’-gedeelte lijkt mij vrij logisch, maar blijkbaar is het dat toch niet voor iedereen. Verder is Carmen een prima, niet al te moeilijke naam.
Elia zal in zijn leven waarschijnlijk vaak zijn naam moeten spellen. Ik heb hem zelf ook al in allerlei varianten voorbij zien komen: Eliah, Elijah, Elía, Eliya. En veel mensen zeggen ook ‘Elias’. Noël is iets eenduidiger, maar ook dat heb ik al vaker als ‘Noëll’ gezien. Dus ook hij zal moeten spellen.
Maar, zoals Frederiek ook al zei, een dergelijk spelprobleem heb je ook bij meer standaard namen zoals Tom/Thom. Over het algemeen ben ik zelf fan van namen die iets unieker zijn of minder vaak voorkomen. En als je dan zo’n (relatief) bijzondere naam hebt, is de prijs die je daarvoor moet betalen (= dat je hem vaker moet spellen) het wat mij betreft wel waard. NO op de stelling.
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
