Noodgedwongen bij elkaar op de kamer: en hoe leuk dit bleek.

Even geleden zoemden er zo’n twintig wespen op onze zolder rond. De kindjes hadden daar hun kamer en nee: echt prettig slapen is dat natuurlijk niet. Het werden er meer en ook al waren ze wintermoe en allemaal bijna dood, we moesten Kobe en Vicky verplaatsen naar beneden. Die avond, rond 21u. Dus dat was spannend. Matrassen de trap afgooien, dekbedden en kussens erachteraan. In de werkkamer van papa dan maar.
Naast elkaar slapen beviel hen en ons zo goed dat het van 1 dag naar 1 week ging. En toen naar een maand. En toen waren we drie maanden verder.

Dit ga ik nooit doen, hoe onhandig?!

Hierboven is mijn uitspraak toen iemand mij vroeg of Kobe en Vicky niet eens samen wilden slapen? Nee dat gaat toch niet. Dan gaan ze kletsen, klooien en absoluut niet slapen. Grappig dat door een ‘nood’ situatie we niet anders konden en hierdoor erachter kwamen dat het alles mee viel.

Wat er allemaal mee is gevallen:

1) Ze hebben geen moment geklaagd dat ze zich alleen voelden. Vicky klaagde op zolder soms dat ze angstig was, dat ze niet alleen wilde zijn. Dat is sowieso iets waar we nu geen last meer van hebben. Of waar zij geen last meer van heeft.

2) Een verdieping naar beneden werkt perfect, geluidstechnisch vooral. Als we beneden op de bank zaten en ze riepen vanaf de zolder, moesten we twee trappen op. En daarnaast hoorden we ze niet goed. We dachten zelfs aan een babyfoon, zodat ze met ons konden communiceren. Zo ver is het overigens niet gekomen..

3) De band die ze krijgen. Iedere avond mogen ze nog tien minuten tot een kwartiertje lezen of in een stickerboek spelen. ’s Ochtends zijn ze rond 6.50 wakker en mogen ze pas om 7 uur eruit. Ik hoor ze kletsen, fluisteren. Pas om 7 uur klinken er voetstappen..

4) Het is ook nog eens duurzaam. We hebben een zolder die nog niet verbouwd is. Het tocht daar enorm, overal gaten. In de gang (we lieten ze niet in een tochtige kamer slapen hoor). Maar doordat Kobe en Vicky nu op de eerste verdieping slapen, besparen we flink wat energie. De deur naar zolder blijft tot aan onze verbouwing lekker dicht.

De nadelen:

1) Het voelt een beetje als een logeerpartijtje. Sinds ook nog eens de kerstvakantie

Als ze oud genoeg zijn, is het sowieso fijn als ze hun eigen kamer hebben, Ze kunnen daar hun eigen plekje maken, gamen later, hun eigen huiswerk maken en zo 🙂 Maar voorlopig houden we het gezellig bij elkaar..