Positieve affirmaties voor mama’s. Omdat iedereen die soms kan gebruiken.

Het was een regenachtige, koude dag. Ik was ongesteld, moe en chagrijnig. Zoals iedereen weet, voelen kinderen jouw stemming haarfijn aan en reageren ze daarop. Laten we zeggen dat mijn korte lontje die dag niet bevorderlijk werkte voor de algehele stemming hier en dat ik blij was toen de dag erop zat.

Zulke dagen zijn in mijn geval gelukkig uitzondering, maar ze zijn er wel. Op die dag las ik toevallig op Instagram dat iemand positieve affirmaties voor moeders had gedeeld (Positive Affirmations for Every Mom, want het moet natuurlijk wel hip en in het Engels!). Nu heb ik daar normaal gesproken niet zoveel mee – met affirmaties over het algemeen, en al helemaal niet met dingen als ‘geld houdt van mij en komt in grote hoeveelheden naar mij toe’ (?!) – maar die dag raakte het me. Het was nét het steuntje in de rug dat ik op dat moment goed kon gebruiken.

Omdat jij misschien vandaag ook wel zo’n dag hebt, of omdat je het moederschap misschien zwaarder vindt dan je had verwacht, of omdat je je schuldig voelt omdat je vandaag toch weer hebt gewerkt in plaats van tijd met je kind hebt doorgebracht, of omdat je de zoveelste lockdown helemaal zat bent, komen ze hier, ook voor jou:

1. Ik doe mijn best en dat is goed genoeg.

Nee, het gaat niet altijd volgens plan of zoals je van tevoren had bedacht. Ja, soms mislukt het avondeten, valt er een pot suiker op de grond en struikel je tot overmaat van ramp over knikkers die je je eigenlijk al eerder had voorgenomen op te ruimen. Het kan niet allemaal perfect. Gelukkig hoeft dat van een kind ook niet. Elke dag opnieuw doe je je best om een goede moeder (en belangstellende vriendin, meedenkende collega, leuke vrouw etc.) te zijn. Dat is genoeg.

2. Ik ben de beste moeder voor mijn kinderen: ik ben geboren om hun moeder te zijn.

Een andere moeder doet het misschien wel heel anders dan jij. Maar anders is niet beter of minder goed. Voor jouw kinderen ben jij precies de moeder die zij nodig hebben, zij vergelijken niet en zouden nooit een andere willen. Jij hebt ze het allergrootste kado (het leven) gegeven, niemand voelt ze aan zoals jij dat doet.

3. Je kinderen hebben geen perfecte ouders nodig, ze hebben hun eigen ouders nodig.

Deze sluit aan bij de vorige twee. Een kind is nooit zo kritisch als jij zelf bent. En jij bent precies de ouder die zij nodig hebben. Met tekortkomingen en alles, precies zoals je bent. Jouw kinderen hebben geen moeder nodig die elke dag met ze zit te vingerverven aan tafel, die altijd geduldig luistert naar hun verhalen, die elke zondagochtend samen met ze bananenbrood maakt – ze hebben jou nodig.

4. Ik ben net zo mild tegen mezelf als ik tegen mijn beste vriendin zou zijn.

Stel: je komt bij je beste vriendin thuis en er ligt overal speelgoed terwijl de kinderen rondrennen. Dan denk je toch ook niet: “Jezus, zij heeft haar zaken echt niet op orde!“. Waarschijnlijk zie je juist eerder het positieve. Hoe spontaan ze is, hoe lief ze tegen haar kinderen is, hoe ze ze vrijlaat om te ontdekken. Het kost ons geen enkele moeite om lieve dingen te denken over (of te zeggen tegen) onze vriendinnen. Maar soms wel om op diezelfde manier naar jezelf te kijken. Zonde!

5. Het moederschap heeft me geleerd hoe sterk ik ben.

Een leven creëren vanuit het niets. Een mensje op de wereld zetten en dat mensje in leven houden met melk die je zelf geproduceerd hebt. Een kind bijstaan en in liefde opvoeden tot een zelfstandige, zelfverzekerde jongvolwassene. Dat is niet iets kleins. Daar mag je best trots op zijn.

6. Ik ben belangrijk voor mijn kinderen.

De belangrijkste persoon in hun leven zou ik zelfs zeggen (of op zijn minst een gedeelde eerste plaats met papa/partner). Ik ben 33 en mijn eigen moeder is nog steeds enorm belangrijk voor me. Daar hoef je niet eens iets heel moeilijks of bijzonders voor te doen, gewoon er voor ze zijn is al genoeg.

Dus lieve mama (of papa!): je doet het goed. Nee, sterker nog: je doet het geweldig. Precies zoals jij het doet.