
“Mijn vrije tijd is echt voor mij” – Marijke (30) is bewust kinderloos
Eerder schreef ik een blog over mijn kinderwens. Die ontstond toen ik nog jong was. Dat gevoel dat ik moeder wilde worden was altijd enorm sterk, ik heb daar nooit aan getwijfeld. Ook Marijke zag in eerste instantie een toekomst met kinderen voor zich. Totdat ze zich bedacht. En toen moest ze dat nog aan haar man (die wel kinderen wilde) vertellen… Nu is ze 30 en bewust kinderloos. In het interview in de rubriek Mothers & others vertelt ze waarom voor haar de voordelen van het hebben van kinderen niet opwegen tegen de nadelen en met welke vooroordelen ze te maken krijgt.
1. Kun je iets over jezelf vertellen?
Mijn naam is Marijke, ik ben 30 jaar oud en ik ben opticien ondernemer. Ik heb dus mijn eigen optiekzaak waar ik fulltime werk met een leuke groep collega’s om mensen te voorzien van helder zicht. In mijn vrije tijd ontwerp ik boekomslagen.
2. Hoe zag je als klein meisje je toekomst voor je?
Tja, ik had zoals zo veel meiden de ideale toekomst voor ogen: wanneer ik ouder ben ga ik trouwen met een leuke man en dan komen er ook kinderen (1 of 2). En natuurlijk moest het een grootse bruiloft zijn met een sprookjesjurk! Nou was ik een vrij verlegen meisje, dus met name tijdens de middelbare school lukte het mij niet echt om aansluiting te vinden bij mijn klasgenoten. Ik werd zelfs gepest. Laat staan dat ik een vriendje had… Pas een jaar of 2 na de middelbare school begon ik te daten. Uiteindelijk ontmoette ik mijn huidige man toen ik 18 was, 3 jaar daarna kochten we ons eerste huis en op mijn 23e trouwden we. Dat was niet de grootse bruiloft die ik als klein kind in gedachten had, maar ja dat beeld was natuurlijk niet echt realistisch. Het was hoe dan ook een unieke, mooie dag waar we met plezier naar terugkijken.

3. Wanneer begon je te twijfelen aan je kinderwens?
Onze kinderwens werd sowieso een stukje uitgesteld omdat ik mijn eigen winkel wilde openen. Dat deed ik op mijn 25e. Het duurt natuurlijk een paar jaar voordat een bedrijf een beetje stabiel loopt, waarna je er eventueel een tijdje tussenuit kunt. De plek waar ik werk lag nogal ver van ons 1e huis af, ik moest elke dag ruim 45 minuten heen en terug in te auto, afgezien van de vele files die er vaak ook waren. Dus besloten wij ons huis te koop te zetten en een huis dichter bij mijn werk te kopen. Een ruime eengezinswoning in een rustige autoluwe straat werd het. Het plan was om niet lang daarna aan kinderen te beginnen. Ik nam een leaseauto, eentje met lekker veel ruimte voor de kinderwagen en dergelijke. Dus we waren een basis aan het creëren voor een leven met kinderen. Maar hoe dichter het kwam, hoe meer ik begon te twijfelen. Als ondernemer heb ik best een drukke werkweek en wanneer ik thuis kom vind ik het lekker om op de bank te ploffen, lekker niks hoeven doen. Dat gaat niet als je kinderen hebt. Ik begon me te realiseren dat een leven met kinderen betekende dat de uren voor en na mijn werk ook druk zouden zijn, dat ik continu met de kinderen bezig zou zijn. En ik acht de kans heel groot dat ik daar op den duur overspannen van zou raken, en wellicht zelfs spijt zou krijgen. Mijn man had daar eigenlijk nog helemaal niet goed over nagedacht. Die realiseerde zich nog niet echt dat hij naast minder werken, ook veel minder tijd zou hebben voor zijn hobby’s (hij heeft nogal wat hobby’s). En dat we er financieel een stuk op achteruit zouden gaan. Dus uiteindelijk moest ik het toch maar vertellen, dat ik het toch niet zag zitten.
4. Welke voordelen zie je aan een leven zonder kinderen?
Mijn vrije tijd is echt voor mij. Ik kan op de bank ploffen als ik dat wil. En opeens naar de stad om lekker te shoppen, of even 2 tellen naar de supermarkt, zonder dat ik daar eerst een hoop voorbereidingen voor moet treffen in verband met een kind. Wij hebben het financieel best goed voor elkaar, dus kunnen daar flink van genieten. We hebben net een nieuwe tuin laten aanleggen, zijn een mooi kantoor aan het inrichten in wat eerst de babykamer zou worden, willen nog wat andere verbeteringen in en om het huis. Ook houden wij erg van reizen. Onze eerstvolgende grote reis wordt naar Zuid-Afrika. En tussendoor willen we ook wat korte tripjes maken binnen Europa. Dat is allemaal een stuk makkelijker zonder kinderen.

5. Zie je ook nadelen?
Het is niet per se een nadeel, meer iets wat jammer is. Mijn ouders zullen nu hoogstwaarschijnlijk nooit een kleinkind hebben. Mijn broer heeft namelijk een autistische storing en de kans is klein dat hij ooit een kind zal hebben, wat überhaupt niet echt verstandig zou zijn in zijn geval. Ik gun het mijn ouders echt, maar dat is geen reden om alsnog aan kinderen te beginnen. Dus ja, dat vind ik wel jammer voor ze.
6. Hoe reageerde je partner op je beslissing?
In eerste instantie stortte zijn wereld in elkaar. Hij was er behoorlijk overstuur van, heeft er zelfs over nagedacht om mij te verlaten. Ik heb mijn argumenten aan hem voorgelegd, en hem gevraagd om eens goed na te denken over wat kinderen in zou houden. En hem gevraagd of hij kinderen wilde omdat hij anders een gat zou voelen in zijn leven, of simpelweg omdat hij het altijd al heeft gewild. Toen hij er goed over nadacht, bleek dat laatste het geval. Hij zette voor zichzelf de voor en nadelen op een rij, zowel van het hebben van kinderen, als doorgaan met mij. De conclusie was dat zijn liefde voor mij groter was dan zijn kinderwens. Inmiddels is hij helemaal om. Hij vindt het wel lekker om veel tijd te hebben voor zijn hobby’s en dat we heerlijk kunnen sparen. Als ik nu zou zeggen dat ik alsnog kinderen wil, zou hij me voor gek verklaren.

7. En je omgeving?
Het blijft een beetje een taboe, om geen kinderen te willen. Dus ja, ik krijg best vaak de vraag waarom. Zowel mijn ouders, als mijn schoonouders, waren eerst een beetje overdonderd. Inmiddels hebben ook zij er vrede mee, al vinden ze het natuurlijk wel jammer. Ik kan best goed uitleggen aan mensen waarom ik deze keuze heb gemaakt, dus eigenlijk krijg ik vrijwel nooit tegenargumenten waarom ik het toch echt wel zou moeten doen. Of opmerkingen als ‘wacht maar, over een tijdje wil je het alsnog’. Dus dat valt eigenlijk best mee.
8. Ben je nooit bang dat je later van mening verandert of spijt krijgt?
Ik ben nog jong, dus mochten we over een paar jaar van gedachten veranderen zijn we nog niet te laat. En ja, het kan best zijn dat we later spijt hebben dat we het niet hebben gedaan. Maar andersom zouden we ook spijt kunnen hebben als we het wel zouden doen. Je weet het nooit. Ik weet alleen dat ik nu meer nadelen dan voordelen zie, en mezelf wil beschermen tegen de stress die ik zekerweten zou hebben.

9. Welke vooroordelen bestaan er volgens jou over bewust kinderloze mensen?
‘Egoïstisch’. Wat ik overigens complete onzin vind. Wellicht is het zelfs egoïstischer om wél kinderen te nemen.
‘Wacht maar, het komt nog wel’. Ook zo’n dooddoener. Mensen maken weloverwogen beslissingen en sommigen zullen van gedachten veranderen, maar dat is geen gegeven. Laat iedereen in hun waarde. We zijn niet allemaal hetzelfde.
‘Hou je niet van kinderen?’ Dat heeft er niks mee te maken. Ik vind kinderen best leuk, alleen vind ik het ook leuk wanneer ze weer weg gaan. Het lijkt me erg leuk om ze mooie kleertjes aan te doen, haar vlechten, voorlezen, naar de speeltuin, knuffelen, etc. Maar dat weegt voor mij niet op tegen de stress.
10. Wat zou je andere vrouwen die ook bewust geen kinderen willen, willen meegeven?
Laat anderen je niet overhalen om alsnog aan kinderen te beginnen, als je dat echt niet wilt. Het is jouw leven, jouw lichaam, jij bepaalt wat jij wel of niet wilt doen. Laat je ook vooral niet leiden door de gedachte dat jouw partner je gaat verlaten zodra je vertelt dat je geen kinderen wilt. Als diegene genoeg van je houdt om een eventuele kinderwens te laten varen, blijft diegene bij je. Is zijn/haar kinderwens te sterk, dan is dat uiteraard erg moeilijk om te accepteren, maar het is het niet waard om jezelf ongelukkig te maken in de hoop dat jullie bij elkaar blijven. Ikzelf heb te lang gewacht met het vertellen aan mijn man uit angst dat hij me zou verlaten. Achteraf heb ik daar spijt van.
Bedankt voor de antwoorden, Marijke! Ik vond het een heel waardevol interview en sluit me helemaal aan bij wat Marijke zegt: niemand zou je moeten vertellen hoe jij je leven wilt leiden. Als je iets anders verlangt dan de meerderheid, wordt dat al gauw als ‘raar’ gezien. Terwijl onze (en dan spreek ik even voor alle moeders) kinderwens ook gevoed is door wat we om ons heen zien en wat de norm is. Ieder mens is anders, iedere vrouw ook. Sommigen willen tien kinderen, anderen geen. Het is aan niemand om daar een oordeel over te vellen of om te denken dat zij het beter weten.
Benieuwd naar andere interviews? Klik op de foto’s hieronder om ze te lezen.