Leesfeest! Mijn top 10 romans (Engelstalige fictie)

Vrijwel altijd gaat het op deze blog over ouders. Of kinderen. Of een combinatie daarvan.

Maar vandaag niet! Vandaag gaat het (op verzoek ;-)) over een van mijn grootste hobby’s: lezen. Al zo lang ik het me kan herinneren, ben ik gek op lezen. Als basisschoolleerling ging ik meermalen per week naar de bieb, in mijn eentje (zo cool vond ik dat!) en verslond ik allerlei diverse boeken. Vooral fictie. Daarna ging ik Nederlands studeren en specialiseerde ik me in moderne Nederlandse letterkunde. Toen mocht ik dus lezen (!) voor studiepunten (!)… een idealere situatie kon en kan ik me niet voorstellen. Ik studeerde dan ook cum laude af met een scriptie over de dichter Hans Faverey, die nog online te downloaden is voor wie dat interesseert. Niemand, gok ik zo ;).

Tegenwoordig lees ik veel voor en lees ik daarnaast nog steeds veel romans – ook uit mijn minibieb! – in mijn vrije tijd. Standaard voor het slapen gaan. Ik lees dus vooral fictie, zowel Nederlandstalig als Engelstalig. Omdat al mijn favorieten opsommen in 1 blog niet lukt, splits ik ze even op. Vandaag mijn top 10 Engelstalige romans allertijden (de meeste zijn ook vertaald in het Nederlands):

1. Hanya Yanagihara – A Little Life

”A Little Life” follows four college classmates broke, adrift, and buoyed only by their friendship and ambition as they move to New York in search of fame and fortune. While their relationships, which are tinged by addiction, success, and pride, deepen over the decades, the men are held together by their devotion to the brilliant, enigmatic Jude, a man scarred by an unspeakable childhood trauma. A hymn to brotherly bonds and a masterful depiction of love in the twenty-first century, Hanya Yanagihara s stunning novel is about the families we are born into, and those that we make for ourselves.“

Wow. Zelden ben ik zó onder de indruk geweest van een roman (en ik heb er heeeeeeel veel gelezen in mijn leven). A Little Life begint als een redelijk luchtig verhaal over een vriendengroep die uit vier mannen bestaat, maar al gauw komt er een diepere laag bij. Een van hen blijkt namelijk behoorlijk getraumatiseerd te zijn, en als lezer kom je er gaandeweg achter wat voor ellende hij allemaal heeft meegemaakt in zijn leven en hoe dat hem tot de man heeft gemaakt die hij nu is. Ik heb drie keer gehuild bij het boek, wat ik zelden doe, dus dat geeft wel aan wat het met mij deed. Ik wil verder niet te veel weggeven, maar echt: als je dit jaar maar 1 roman wilt lezen, kies dan deze.

2. Hanya Yanagihara – The People in the Trees

“It is 1950 when Norton Perina, a young doctor, embarks on an expedition to a remote Micronesian island in search of a rumoured lost tribe. There he encounters a strange group of forest dwellers who appear to have attained a form of immortality that preserves the body but not the mind. Perina uncovers their secret and returns with it to America, where he soon finds great success. But his discovery has come at a terrible cost, not only for the islanders, but for Perina himself.”

Verrassing! Op nummer twee het debuut van diezelfde schrijfster. Dit las ik pas na A Little Life, toen ik niet dacht dat er een boek bestond dat dat kon overtreffen. Dat bleek ook niet zo te zijn, al is dit boek wat mij betreft wel een waardige tweede. Als ik de samenvatting lees, spreekt dat me niet per se direct aan. Een groep eilandbewoners die onsterfelijkheid claimt te hebben gevonden – niet echt mijn ding. Maar ook hier weer neemt Yanagihara je helemaal mee in het verhaal, waardoor je elke letter absorbeert én gelooft. Dit boek is niet zo’n tranentrekker als de vorige, maar desalniettemin ook erg memorabel.

3. Haruki Murakami – Norwegian Wood

“When he hears her favourite Beatles song, Toru Watanabe recalls his first love Naoko, the girlfriend of his best friend Kizuki. Immediately he is transported back almost twenty years to his student days in Tokyo, adrift in a world of uneasy friendships, casual sex, passion, loss and desire – to a time when an impetuous young woman called Midori marches into his life and he has to choose between the future and the past.“

Ik heb maar gewoon zijn debuut gepakt, maar eigenlijk vind ik alle boeken van Murakami het lezen waard (en dat heb ik dan ook gedaan). Murakami is de meester van het magisch realisme, in zijn boeken gebeuren de meest onwaarschijnlijke dingen, maar wel op zo’n manier dat je ze voor waarheid gaat aannemen. Norwegian Wood is een liefdesverhaal en eigenlijk zit er in al zijn boeken wel iets van een liefdesgeschiedenis verweven. Mijn favoriete boek van hem is denk ik Kafka on the Shore, al vond ik de trilogie 1q84 ook goed. Zijn stijl is consistent melodieus, dus als je 1 boek van hem leest dan vind je de rest waarschijnlijk ook goed.

4. Emma Donoghue – Room

“Jack is five. He lives with his Ma. They live in a single, locked room. They don’t have the key. Jack and Ma are prisoners. Room by Emma Donoghue is an extraordinarily powerful story of a mother and child kept in isolation, and the desire for, and price of, freedom.”

Nou, toch nog iets dat met ouderschap te maken heeft ;). Dit boek las ik jaren geleden, maar maakte toen zo’n indruk op mij dat ik het in de loop van de tijd aan veel mensen heb uitgeleend en/of aangeraden. Het is absoluut geen vrolijk verhaal, maar hoe schrijnend het precies is merk je pas wanneer je al wat verder bent. Voor mij illustreert dit boek treffend de kracht van een moeder, die heel ver gaat om haar (enige) kind een gelukkig leven te geven – ook wanneer de omstandigheden heel moeilijk zijn.

5. Julian Barnes – The Only Story

“Would you rather love the more, and suffer the more; or love the less, and suffer the less? That is, I think, finally, the only real question. First love has lifelong consequences, but Paul doesn’t know anything about that at nineteen. At nineteen, he’s proud of the fact his relationship flies in the face of social convention. As he grows older, the demands placed on Paul by love become far greater than he could possibly have foreseen.“

Een klassiek liefdesverhaal met een twist. De jonge Paul wordt verliefd op een oudere vrouw en begint een relatie met haar. Waar eerst alleen het leeftijdsverschil voor problemen lijkt te kunnen zorgen, daar blijkt er uiteindelijk (natuurlijk) meer aan de hand. Ik vond dit een mooie ode aan een authentiek liefdesverhaal, dat niet per se een happy end heeft maar wél aantoont dat de grens tussen liefhebben en zelfbescherming soms heel dun is.

6. Kate Elizabeth Russell – My Dark Vanessa

“2000. Bright, ambitious, and yearning for adulthood, fifteen-year-old Vanessa Wye becomes entangled in an affair with Jacob Strane, her magnetic and guileful forty-two-year-old English teacher. 2017. Amid the rising wave of allegations against powerful men, a reckoning is coming due. Strane has been accused of sexual abuse by a former student, who reaches out to Vanessa, and now Vanessa suddenly finds herself facing an impossible choice: remain silent, firm in the belief that her teenage self willingly engaged in this relationship, or redefine herself and the events of her past. But how can Vanessa reject her first love, the man who fundamentally transformed her and has been a persistent presence in her life? Is it possible that the man she loved as a teenager—and who professed to worship only her—may be far different from what she has always believed?“

Ik houd van boeken die je aan het denken zetten. Het boek hierboven van Julian Barnes doet dat ook: hoe ver zou jij gaan voor je geliefde? Qua thematiek lijkt dit boek erop, al is het hier meer de vraag wanneer iets als misbruik telt en wanneer niet. Is het per definitie misbruik wanneer een volwassen man een tiener verleidt? Of kan zoiets ook echt wederzijds zijn, zonder oneerbare bedoelingen? In dit verhaal leef je mee met Vanessa, die op haar vijftiende een affaire krijgt met haar docent, Jacob. Zeventien jaar later rakelt de inmiddels volwassen Vanessa haar herinneringen aan die periode op. Mooi omdat het aantoont dat elk verhaal twee kanten heeft en niet altijd zo zwart-wit is als bijvoorbeeld de media ons wil doen geloven.

7. Delia Owens – Where the Crawdads sing

“For years, rumors of the Marsh Girl have haunted Barkley Cove, a quiet town on the North Carolina coast. So in late 1969, when handsome Chase Andrews is found dead, the locals immediately suspect Kya Clark, the so-called Marsh Girl. But Kya is not what they say. Sensitive and intelligent, she has survived for years alone in the marsh that she calls home, finding friends in the gulls and lessons in the sand. then the time comes when she yearns to be touched and loved. When two young men from town become intrigued by her wild beauty, Kya opens herself to a new life – until the unthinkable happens.“

Als je van realistische verhalen houdt, lees dit dan niet. Er zitten namelijk nogal wat ongeloofwaardige elementen in. Desalniettemin een mooi, krachtig verhaal over een vrouw (eerst nog een meisje) die helemaal in haar eentje in de wildernis overleeft. Ze is één met de natuur en leeft een solitair bestaan. Tot ook zij, net als ieder mens, begint te verlangen naar connectie. Naar vrienden, naar liefde. En die vindt ze, maar het loopt niet goed af. Een boek met een verrassend einde dat je (net als The People in the Trees) meevoert naar een andere wereld waarvan je het bestaan niet eens kende.

8. Yaa Gyasi – Homegoing

“Effia and Esi: two sisters with two very different destinies. One sold into slavery; one a slave trader’s wife. The consequences of their fate reverberate through the generations that follow. Taking us from the Gold Coast of Africa to the cotton-picking plantations of Mississippi; from the missionary schools of Ghana to the dive bars of Harlem, spanning three continents and seven generations, Yaa Gyasi has written a miraculous novel – the intimate, gripping story of a brilliantly vivid cast of characters and through their lives the very story of America itself.“

Pfoe wat een intens boek is dit! En het zit qua structuur heel knap in elkaar. Het duurt wel even om in te komen (althans bij mij), maar daarna voert het verhaal je mee door een continent en langs meerdere generaties. De gebeurtenissen zijn soms wel best heftig, dus daar moet je tegen kunnen. Slavernij, mishandeling, seksueel misbruik – het zijn geen lichte thema’s. Maar wel een boek dat je – misschien ook juist daardoor – bijblijft!

9. Sayaka Murata – Convenience Store Woman

“Meet Keiko. Keiko is 36 years old. She’s never had a boyfriend, and she’s been working in the same supermarket for eighteen years. Keiko’s family wishes she’d get a proper job. Her friends wonder why she won’t get married. But Keiko knows what makes her happy, and she’s not going to let anyone come between her and her convenience store…“

Ik houd van de stijl van Japanse auteurs. En van hoofdpersonages die anders dan anders zijn, bijvoorbeeld net wat neurotischer of autistischer. In die zin doet dit boek mij denken aan Zondagskind van Judith Visser, al is het ook weer heel anders. De overeenkomst is in elk geval dat ook deze hoofdpersoon, Keiko, houdt van regelmaat. En van alleen zijn. Wat andere mensen dan weer raar vinden. Het is een vrij dun boekje, grappig soms ook, en de boodschap die eruit spreekt is wat mij betreft heel waardevol: laat iedereen zijn zoals hij wil, ‘anders’ is niet per se ‘raar’.

10. Sally Rooney – Normal People

“Connell and Marianne grew up in the same small town, but the similarities end there. At school, Connell is popular and well liked, while Marianne is a loner. But when the two strike up a conversation, awkward but electrifying, something life changing begins. A year later, they’re both studying at Trinity College in Dublin. Marianne has found her feet in a new social world while Connell hangs at the sidelines, shy and uncertain. Throughout their years at university, Marianne and Connell circle one another, straying toward other people and possibilities but always magnetically, irresistibly drawn back together. And as she veers into self-destruction and he begins to search for meaning elsewhere, each must confront how far they are willing to go to save the other.”

Toch nog een liefdesverhaal. Voor mijn gevoel lees ik daar heel veel van, maar ja dat is dan ook mijn favoriete genre. Connell en Marianne – een onwaarschijnlijk koppel, maar als ze eenmaal samenkomen blijken ze een goede match. Tot er (natuurlijk) scheurtjes beginnen te komen in hun relatie, en ze hun weg moeten zoeken als individuen. Er ‘gebeurt’ niet zoveel in dit boek, in die zin dat het meer karakteromschrijvingen zijn, dus wie van actie houdt, kan beter een boek van bijvoorbeeld Yanagihara lezen. Maar wie wil wegzwijmelen bij romantiek met alle bijbehorende struggles, zal dit boek wel kunnen waarderen.

Benieuwd wat ik nog meer gelezen heb? Nou, onder andere deze boeken (klik op het plaatje op naar de betreffende blog te gaan):