Stelling: het is oké als een kind al zijn speelgoed moet delen (met broertjes/zusjes)
Ik las ooit ergens, ik geloof in de Ouders van nu, dat het goed is als een kind ook zijn ‘eigen’ speelgoed heeft. Dat is dan echt specifiek van hem, niet van zijn broertje(s) of zusje(s). Waarom dat precies goed zou zijn ben ik vergeten, maar ik ben het er tot nu toe niet mee eens.
Dat komt – natuurlijk – door wat ik hier thuis dagelijks zie gebeuren. Toen Noël geboren werd, had hij wat babyspeelgoed. En Elia had toen dreumesspeelgoed. Elia had weinig interesse in waar Noël mee speelde, andersom had Noël dat wel. Vooral toen hij begon te kruipen, leverde dat nog wel eens ruzie op. Van jongs af aan hebben wij beide jongens aangespoord om te delen, en ze uitgelegd dat dat uiteindelijk voor hen allebei alleen maar voordelen oplevert. Eerst waren ze te jong om het te begrijpen, inmiddels niet meer.
Noël is 3,5 en Elia 5,5. Een relatief klein leeftijdsverschil, maar ze bevinden zich toch in verschillende fases. Qua speelgoed zie je daar echter heel weinig van terug, ze vinden veel dezelfde dingen leuk. Noël kan nog niet zo veel met Lego en Elia speelt ook veel liever spelletjes dan zijn kleine broertje, maar het is niet zo dat de een iets heeft dat de ander echt niet mag (zeker niet nu Noël ook echt geen knikkers o.i.d. meer in zijn mond stopt). Ze delen dus al hun speelgoed. Als Elia jarig is geweest, is dat voor Noël daarom ook een feest, en andersom evenzeer. Dat sommige dingen nadrukkelijk aan de één of aan de ander gegeven zijn, maakt in de praktijk dus niks uit, want ze spelen er samen mee. Uit eigen beweging, dit is niet iets dat wij als ouders moeten afdwingen.
Ze delen overigens niet alleen maar met elkaar, maar ook met andere kindjes die bijvoorbeeld in ons boshuisje overnachten. En indirect ook met kindjes die ze niet kennen, door hun speelgoed naar de kringloop te brengen. Voor mij dus een overtuigende YES op de stelling.
Ik ben hier juist een voorstander van. Als kinderen leren delen, zullen ze hier lessen uit halen en hun hele leven bij zich dragen. In hun toekomstige relatie (met vrienden en partner) en in hun latere werk. Het lijkt me lekker makkelijk om als ouder allemaal los speelgoed te kopen. Poppen voor de ene en auto’s voor de andere. Maar in de werkelijkheid denken kinderen toch altijd dat het gras groener is aan de overkant en wordt er alsnog geruild (en soms willen ze dat dus niet).
Natuurlijk is het oké en het lijkt me ook goed als kinderen hun eigen speelgoed hebben. Dat ze zelf voor het speelgoed moeten zorgen, dat ze het op moeten ruimen. En ook dat ouders kunnen zeggen: “Dat speelgoed is van je zus, maar jij mag er ook even mee spelen.”
Maar overall: YES, het is goed om kinderen (al) hun speelgoed te laten delen. De regel ‘samen spelen, samen delen’ zal sowieso vaak genoemd moeten worden, hoe dan ook 🙂
Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben:
