Stelling: als ouder moet je opofferingen doen

Voordat ik moeder was, zag mijn leven er compleet anders uit. Ik denk dat dit voor veel ouders geldt. Je laat bepaalde dingen om je te kunnen storten op het moederschap. En dat heet misschien wel opofferen, maar soms voelt dat misschien niet zo.

Er zijn dingen die ik niet meer doe/deed, sinds ik moeder ben: zoals niet drinken toen ik zwanger was, minder naar feestjes gaan, minder werken als ik gestresst ben en vroeger opstaan en dus mijn bedrust opgeven.

Ik denk dat iedere ouder dingen heeft moeten opofferen, maar dat het wel je eigen keuze is hoeveel je opgeeft en op welke manier. Dus YES, als je ouder bent moet je dingen opofferen. Al verschilt het per persoon  hoeveel je wilt/moet (voor je gevoel) en hoeveel nodig is…

Ik las, in een van de vele discussies op Facebook, verschillende reacties over het thema ‘kinderen en (zelf) opofferingen doen’. Eén moeder stelde dat ze niets had opgeofferd voor haar kinderen. Dat lijkt mij heel sterk.

Je kunt iets opofferen met liefde, dat is denk ik wat de meeste ouders doen, maar opofferen zul je. Om te beginnen je nachtrust. En meer in het algemeen ook je vrije tijd – overdag én ’s nachts. Je kunt dit als zwaar ervaren, of juist helemaal niet, maar ik denk niet dat er ook maar 1 persoon is die op ieder moment van de dag het liefst aan het (ver)zorgen is. Terwijl dat toch is wat er moet gebeuren met jonge kindjes. Zelf kan ik heel veel dingen opnoemen die ik ’s ochtends liever zou doen dan billen afvegen, boterhammen smeren en rugzakjes inpakken. Uitslapen bijvoorbeeld. Of rustig opstarten met een boek en een kopje thee (in stilte!).

Dus dat offer ik op. En nog veel meer ook. Maar niet te veel (vind ik zelf, nu, op dit moment). En ik kijk ernaar uit dat het in de toekomst nog minder is, omdat de jongens steeds zelfstandiger worden. Maar goed, terug naar de stelling: YES, bij ouderschap horen opofferingen.

Andere stellingen waarover wij onze mening gegeven hebben: