Vroege leerling of lang kleuteren?

Ik heb zelf anderhalf jaar gekleuterd, samen met mijn lieve vriendinnetje Joëtta werd ik in het tweede jaar van de kleuterklas heen en weer gestuurd om opdrachtjes in die klas te doen en uiteindelijk zijn we samen overgegaan.

Dat heb ik als fijn ervaren, we mochten met zijn tweeën gaan, we verveelden ons enorm bij de kleuters en we konden dus wel wat uitdaging gebruiken. Kortom: we waren gewoon studjes en extreem ijverig 😛 Natuurlijk was ik de kleinste én de jongste altijd, maar ik had altijd het idee dat ik uitgedaagd werd.

En nu ben ik zelf ouder van een kleuter!

Ik was toen vier/vijf en niet aanwezig bij alle hele interessante gesprekken over mijn ‘prestaties’ bij de kleuters en het mogelijk overgaan naar groep drie (logisch ook dat ik daar niet bij was). Maar nu denk ik, goh, hoe is dat gegaan? Hoe zou zo’n leerkracht ermee bezig zijn en die keuze maken? En hoe denken zij na over de keuze tussen het een kind een ‘vroege leerling’ maken in een volgende klas. Zou dit de afgelopen jaren anders zijn geworden?

Het onderwijs (ik heb weinig referentiemateriaal naar de Vrije School waar Kobe op zit) is volgens mij erg veranderd. Er wordt een stuk meer gekeken naar wat individueel goed voor een kind is, in plaats van naar de hele klas, en bij ons wordt gehamerd op de wetenschap: ‘kinderen leren juist ook van de oudste zijn, van het zich vervelen.’ En zo had ik er nog nooit naar gekeken.

Nu is er bij Kobe geen discussie. Volgens mij heeft hij verder ook geen kindjes in zijn klas die echt eerder overgaan. Kobe gaat in ieder geval gewoon 2,5 jaar kleuteren. In september 2021 zit hij dan in groep drie 🙂

Wat zijn de voordelen van de oudste in de klas zijn?

Hij leert andere kinderen dingen leren! Volgens mij doet hij dit al best aardig met zijn zusje, dingen voordoen. Maar in de klas, als hij de oudste is dan voelt dan denk ik ook goed ‘ik kan dit al wel en laat nu zien hoe het moet.’ Een keertje niet de kleinste zijn is vast goed voor je zelfvertrouwen.

Daarnaast schreef ik een tijd geleden een blog over leerrijp zijn. Als het kind nog aan de onderkant van de leeftijdscurve is (geboren in juni/juli – oktober), maar toch al na twee jaar kleuteren over gaat omdat het erop lijkt dat het leerrijp is, dan zijn er vast toch andere leeftijdsissues te bedenken; minder snel dan de rest van de klas emotionele begrippen kennen, fysiek zijn er verschillen (als je meisje kun je achterlopen in fysieke ontwikkeling van vrouwelijke vormen) én ik denk dat sociale intelligentie ook een ding is. Dit is voer voor een nieuw blog of misschien wel een stelling 🙂

Al met al: ik ben erg blij dat Kobe 2,5 jaar kleutert!