
Een spoedcursus ‘teleurstelling’ – hoe gaat dat?
Sommige dingen gaan niet zoals we willen. Het kinderfeestje gaat niet door, de koekjes zijn op, je mag geen televisie kijken, je kunt niet met je beste vriendin spelen of die stomme moeder van je vindt dat je je broccoli moet opeten.
Het leven is vol teleurstellingen. En dat is heel vervelend. Maar, zoals ik glansrijk achter in mijn nek getatoeëerd heb staan: C’est la vie, dat is nou eenmaal leven. Of, zoals Monica in Friends tegen haar huisgenoot zegt wanneer Rachel haar creditcard waar haar vader haar mee verwende, doorknipt: ‘Life sucks , you’re gonna love it.’
Hoe leer je het aan?
1. Volgens mij is numero uno om ervoor te zorgen dat er soms ook wensen zijn die niet vervuld worden. Geef kinderen dus (vaak wel, maar ook) niet te vaak toe aan hun wensen. Als alles altijd gaat zoals ze willen, zullen ze later niet voelen wat het is om een keer iets níét te krijgen.
2. Als je kind boos wordt omdat het verloren heeft en jij zegt tegen hem: ‘niet zo zeuren’. Ehhh, hoe kun je van hem verwachten dat hij met dit gevoel van teleurstelling omgaat. Volgens mij werkt het dan toch echt beter om hem/haar te kalmeren en op een rustig moment (later moment) te vertellen dat het vervelend is om te ‘verliezen’ maar dat boos worden niets oplost.
3. Ik denk dat wijzelf hun spiegel zijn. Gooi je zelf het schaakbord om als je schaakmat staat, of blijf je een hele chagrijnig als je favoriete voetbalclub verloren heeft? Of kom je er niet overheen als manlief iets zegt wat je niet dunkt en blijf je er de hele dag chagrijnig over, dan voelen kinderen dat.
4. Tja, dit klinkt erg vrij en zweverig, maar emoties horen erbij. We moeten ze niet wegstoppen. Dus, mijn streven is, is om het zoveel mogelijk benoemen wat het gevoel kan zijn en dit normaal te laten zijn; ér te laten zijn en te erkennen: ‘wat bálen dat verliezen zo rot voelt hè?’
5. Wat Liesbeth Groenhuijsen in Hoogvliegers en pechvogels; over de veerkracht van kinderen, zegt: help je kind het probleemoplossend vermogen op te bouwen, door je kind niet weg te houden bij problemen en tegenslagen.
Dus, negeer teleurstelling niet, help kinderen het te verwoorden én kijk ook even naar jezelf, hoe ga jíj met teleurstellingen om?