“Kom van dat gamen af, ik waarschuw niet meer” – Omdenken met een gamende zoon.
Ik gaf eerder al aan dat de Omdenken podcast mijn blik geopend had over opvoeding en moeilijke situaties met je kinderen. Ook in deze podcast wordt er omgedacht.
De moeder in deze podcast heeft een gamende zoon. Zij maakt zich zorgen over zijn huiswerk, zijn toekomst en zijn geluk. Je luistert hem hier:
In deze podcast stelt Charlotte de vraag:
”Moet ik me zorgen maken over mijn gamende zoon?”
Omdenken presentator Berthold vraagt aan haar of zij het gevoel heeft dat hij zelf de drang ziet om in plaats van het gamen, het leren op te pakken. Met daarbij de hele logische (retorische) vraag; wil je liever dingen doen die moeten of leuke dingen doen?
Zijn eerste reactie: Iedere puber gaat door zo’n fase heen. Ze geven hun eigen prioriteiten aan dingen en beslissen andere dingen dan hun leraar of ouder zouden willen. Heel gezond klinkt dat eigenlijk.
Dan komt de vraag:
”Ik help mijn zoon ook bij het bedenken dat hij moet stoppen met gamen voor leren of sporten. Moet ik dat blijven doen? Anders gaat het mis en doet hij niks.”
De reactie die hierop volgt van de presentator komt hard binnen bij de moeder in kwestie:
Gaat het allemaal echt mis als je het niet doet? Wat als je hem zelf dingen laat ervaren en laat beseffen dat sommige dingen eigen motivatie nodig hebben? Wat als je hem een keer laat vergeten zijn toets te leren, te laat uit bed laat komen? Je kunt je zoon wel meegeven wat de voordelen van je school afmaken zijn én hem vertellen wat de consequenties zijn van wanneer dit niet gebeurt. Maar hij moet die intrinsieke motivatie hebben, anders gebeurt het niet.
De vraag wordt teruggesteld of zij degene wil zijn die op zijn 23e nog de wekker zet om hem op tijd op zijn werk te laten komen?
“Maar hoe help ik hem dan? Ik blijf zijn moeder.”
Presentator Bechtold geeft heel terecht (vind ik) aan dat je als ouder je kind zelf de beslissing kan laten nemen je nodig te hebben. Stel vragen als:
“Wil je dat ik je help herinneren dat je wakker moet worden om 7u?”
”Wil je dat ik je tas klaar hang voor als je naar school moet?”
Zelfsturing, de conclusie
Laat kinderen zelf in charge zijn van wat ze willen bereiken en hun motivatie om dingen voor elkaar te krijgen gaat omhoog. Dan is het aan henzelf om die keuze te maken het níét (goed) aan te pakken en daar dus hun eigen consequenties aan te verbinden en te voelen.
Al met al haal ik veel uit de podcasts van Omdenken: in de opvoeding. Misschien deel ik er volgende week nog wel een!