Bliksem en D’shayden. Namen die ik mijn kinderen nooit zou geven.

Niets zo spannend als afwachten welke naam een zwangere vrouw haar kindje gaat geven… Ik vind het superleuk dat er zoveel mogelijkheden zijn, en dat iedereen blijkbaar iets anders mooi vindt. En gelukkig maar, want anders heetten we allemaal hetzelfde. Soms denk ik: Heb je tussen al die namen nou werkelijk niets mooiers gevonden? en soms ben ik bijna een beetje jaloers dat ik zelf niet op een bepaalde naam gekomen was. Ik heb absoluut geen spijt van de namen van onze zoons, maar ik sluit niet uit dat er ergens op de wereld namen bestaan die ik even mooi of zelfs nóg mooier gevonden had.

De naam voor onze derde zoon – die wij waarschijnlijk nooit gaan krijgen – hebben we al. Een mooie meisjesnaam heb ik ook al jarenlang. Die ga ik hier niet noemen. Wel komt er een (was)lijst aan namen die ik mijn eigen kinderen nooit zou geven. Voel je niet beledigd als jij dat wel gedaan hebt of gaat doen, want zoals ik al zei: smaken verschillen en dat is maar goed ook… hier komen ze:

• Een naam uit de top 10
  Hoewel ik sommige namen best mooi vind (zoals Lucas), zou ik mijn kind nooit Daan, Emma, Sophie of Julia noemen. Omdat ik originaliteit best belangrijk vind, en omdat ik het niet leuk zou vinden als mijn kind later in de klas komt met een kind met dezelfde naam.
• Een naam (die begint) met een F
  Ik denk dat iedereen dat wel heeft, of misschien ook niet… maar sommige letters uit het alfabet vind ik mooier dan andere. Om hoe ze klinken of om hoe ze er uitzien op papier… de F vind ik de minst mooie letter van allemaal. Ik weet niet zo goed waarom. Maar mijn kinderen zouden dus nooit Fender, Fiona, Frits, Freya, Fay of Feline heten. Overigens vind ik de B en de Q ook geen mooie letters, en de A., S. en de T. weer wel. Grappig eigenlijk…
• Een naam die eindigt op een O
  Anders dan bij de F, heb ik niets tegen de O. Ik vind het eigenlijk best een stoere letter, en Noël heeft hem ook in zijn naam. Maar ik zou nooit een naam kiezen die eindigt op een O, omdat hun achternaam al eindigt op een O en dan wordt het een rijmpje. Geen Bo, Marco, Remco of Cato dus.
• Een lange naam van 7 letters of meer
  Over het algemeen ben ik meer fan van korte namen dan van lange. Een korte naam heeft iets stoers, terwijl hij tegelijkertijd ook best melodieus kan zijn (ik noem als willekeurig voorbeeld de naam Elia… ;)). Jeremia(h) is de uitzondering hierop, dat vind ik een schitterende naam. Maar Aleksander, Boudewijn, Diederik, Stephanie of Jeanneke? Nee…
• Een oerhollandse naam
  Het feit dat ‘ouderwetse’ namen weer in de mode komen, vind ik alleen maar leuk. Maar een deel van mij hoopt toch iets van hun buitenlandse roots (mijn moeder is Mexicaans) door te kunnen geven aan mijn kinderen. Niet dat ze per se Spaanse namen hoeven (die hebben ze dan ook niet), maar Pien, Teun, Jaap of Klaas wordt ‘m voor mij ook niet.
• Een islamitische naam
  Als juf zie ik natuurlijk ontelbaar veel namen voorbijkomen. Ook veel islamitische. En daar zitten ook parels tussen. Nour voor een meisje bijvoorbeeld, of Reda voor een jongen. Mooie namen, die ik toch niet zou geven. Net als Ahmet, Mohamed, Abdulhamid, Hakim of Fatima.
• Een Engelse naam
  Ik twijfel hier een beetje, want Owen is ook een Engelse naam en die hebben we (ik althans) toch serieus overwogen. Maar Mike, James, Brad, Jack, Skyler of Michael zou ik dan weer niet kiezen. Precious, Destiny, Immaculate, Charity en Faith trouwens ook niet.
• Een naam die eindigt op -que
  Frederique, Monique, Angelique, Danique, Veronique. Ik ken meiden die zo heten en die hartstikke leuk zijn, maar als ik het rijtje zo zie staan komt er toch automatisch het beeld van een hockeymeisje met een paardenstaart bij mij op. Wat niet per se slecht is, want ik ben zelf ook een hockeymeisje, maar ik vind de namen iets te pretentieus/deftig…
• Een natuurverschijnsel als naam
  Maan, Storm, River: de klanken vind ik leuk, het feit dat het een bestaand zelfstandig naamwoord is wat minder. Ster en Bliksem zullen mijn kinderen ook niet heten. Luna (zo heet onze poes) vind ik dan wél weer leuk, en Amanecer ook. Die laatste betekent ‘zonsondergang’ in het Spaans, een nichtje van mij heet zo.
• Een ingewikkelde naam (met een apostrof of koppelteken)
  Szilveszter, Rhonaldinhó, D’shayden, Thy’zhano, Lisa-Lynn, Anne-Marie, Jean-Paul: er zitten namen tussen die ik best mooi vind (klinken), maar ik zou ze zelf nooit kiezen.

En mijn eigen naam dan?

Mijn eigen naam vind ik prima. Niet schitterend, maar ook zeker niet slecht. Ik zou hem een 7,5 geven – want zo ben ik, ik geef cijfers aan alles. Ik vind hem een iets te hoog pornogehalte hebben (door Carmen Electra), maar als je dat weglaat vind ik hem mooi omdat hij Spaans is en tegelijkertijd ook universeel genoeg om niet steeds te hoeven spellen. Heel anders is dat trouwens bij mijn tweede naam die uit het Azteecs komt en, hou je vast, Xochitl is.

Leuk aan de naam Carmen vind ik verder dat hij plat tussen twee lijntjes past als je hem schrijft, dus dat er geen letters uitsteken. De uitspraak vind ik in het Spaans vele malen mooier dan in het Nederlands, daar wordt het toch gauw een beetje plat met de ‘a’ en de stomme ‘e’. Ik zou wel weten welke naam ik liever had gewild, maar die zeg ik niet, want mocht ik ooit nog een dochter krijgen dan is die voor haar ;).

Nogmaals: smaken verschillen, en dat is maar goed ook. Alle namen uit bovenstaand lijstje zouden nooit mijn keuze zijn, maar wellicht wel de jouwe. Misschien kun je er zelfs wel inspiratie uit halen als je zwanger bent (of wilt worden)! Succes 😉