Mijn kinderen groeien in een totaal andere wereld op dan ik. Hoe anders is dat eigenlijk?
Ik had een Tamagotchi, Gameboy, een Flippo spaarkaart en een bureautje met knutselplaats en veel poppen, barbies, knuffelberen en auto’s, muziek luisterde ik met een walkman. Ik las heel veel boeken, ook bij het naar bed gaan deed ik dat stiekem. Op mijn achtste kregen wij een Windows computer en leerde ik de namen van de kindjes uit onze klas op het toetsenbord typen. Reuze interessant, maar meer dan dat deed ik niet. Later (negen of tien) kregen we floppy’s met spelletjes erop en speelde ik dagelijks het Prince of Persia spel waarin ik de prinses moest bevrijden. Ook speelde ik een best agressief spel, geloof dat het ‘wolfenstein’ heette, waar ik met ‘het geweer’ op zoek ging naar de schat. Oh ja! En ik keek gewoon ‘normale’ televisie en als ik iets niet had kunnen kijken en gemist had, dan had ik pech.
Pas op mijn tiende of elfde kregen we internet. Allereerst via inbel internet, maar al snel volgde dit met een kabel. Wifi bestond geloof ik nog niet. Ik kon toen op ICQ, daarna MSN en kon muziek luisteren via het programma Limewire. Ach… die goede ouwe tijd;)
Als ik dit zo opschrijf, voel ik me echt oud. Al vind ik het wel een prettig idee dat ik nog een leven zonder internet heb meegemaakt.
Hoe anders groeien Kobe en Vicky op en hoe beïnvloedt dit hun leven?
- Alle muziek, foto’s, filmpjes kunnen via de cloud opgezocht en beluisterd of bekeken worden. De termen CD of DVD komen niet in het woordenboek van Kobe of Vicky voor. De LP en analoge camera worden wel weer populair trouwens.
- Foto’s kunnen direct bekeken worden nadat ze gemaakt zijn, je hoeft niet te wachten op een rolletje. Ook worden er vlijmscherpe foto’s gemaakt met een smartphone, scherper dan ze ooit met een wegwerpcameraatje of niet-spiegelreflex camera zijn geweest. Fotoboeken zijn dan ook schaars tegenwoordig. Veel staat op de cloud.
- Alles is op te zoeken, het antwoord op alle vragen is in één druk op de knop terug te vinden of te zoeken. Wij hebben geen encyclopedie meer liggen thuis.
- Voornamelijk ouderen en bedrijven hebben een vaste telefoon (en Carmen). Thuis gebruiken we mobiele telefoons.
- TV programma’s en kinderfilms en series zijn – wanneer jij dat wilt – terug te kijken. Je hoeft er niet van te balen dat je een programma hebt gemist of vergeten bent een film die op TV kwam op te nemen. Uitzending gemist, KIJK, RTL XL, allemaal manieren om toch, nog terug te kijken. Ze weten amper wat normale TV is maar kijken de meeste shows op Videoland, Netflix of Disney+
- Shoppen doen we bijna nooit meer in de winkel. “Waarom ga je naar de winkel voor een trui voor mij? De PostNL of DHL meneer brengt onze kleding toch altijd?” vroeg Kobe laatst.
Al met al best veel voordelen aan de nieuwe digitale tijd.