Voor het eerst op de fiets. De intensiefste fietsrit ooit.

Dit is Kobe die losgaat op het pleintje vlakbij ons huis. Zonder auto’s of fietsen is dit een erg veilige omgeving om flink hard rondjes te maken. Toen Kobe drie werd kreeg hij deze fiets voor zijn verjaardag, toen heeft hij in een paar maanden tijd slechts vier of vijf keer alleen gefietst. In het bos of inderdaad op een pleintje zoals dit. Nu hij alweer bijna vijf jaar wordt, is het tijd om ook echt ritjes te maken op het fietspad.

Mijn eerste ervaring: INTENSIEF!

Zomaar een rijtje dingen die ik tijdens een fietsrit tegen Kobe zeg:

1. “Handen goed aan het stuur.”
   Kobe heeft de neiging om zijn handen losjes op het stuur te doen, waardoor hij gaat slingeren.
2. “Aan de rechterkant blijven!”
   Goed aan de rechterkant fietsen is ook lastig. Hoe smaller het fietspad, hoe meer Kobe denkt naar links te kunnen gaan. Hij laat de stoep dan enigszins los. Als ik naast hem fiets gaat hij steeds meer richting mij en als ik achter hem fiets, is dit gevaarlijk vanwege inhalende fietsers.
3. “Niet slingeren!”
   Ik zie het meer kinderen doen: slingeren. Ligt het aan de kracht die ze (niet) hebben in hun armen of hun onverschilligheid? Of gewoon simpelweg hun onervarenheid? Tja, wat het ook is, ze slingeren vaker dan dat wij doen. Levensgevaarlijk op smalle fietspaden waar auto’s langsrijden of wanneer er een fietser wil inhalen. Ik heb al drie keer gehad dat een fietser die wilde inhalen op zijn rem moest omdat hij dacht dat Kobe opeens naar links ging, terwijl dat dus alleen geslinger was.
4. “Een beetje doortrappen!”
   Ik weet niet zeker of dit puur Kobe is of dat meer kinderen dit hebben, maar Kobe kan in een droomwereld belanden en dan is hij helemaal niet bezig met fietsen. Hij kan dan simpelweg vergeten kracht te zetten. Als we dan omhoog gaan stopt hij bijna met trappen of gaat hij zo traag dat ik – achter hem bijvoorbeeld – omval. Dit is ook zeker een uitspraak die elke fietsrit gedaan wordt.
5. “Remmen!”
   Dit gaf ik al aan in mijn vorige blog: kinderen zijn nog niet zo van het ruimtelijk inzicht en hebben moeite met tijd en ruimte inschatten, bijvoorbeeld hoe lang het duurt voor er een auto aankomt. Op de rem drukken op tijd en wanneer is dan ook iets waar ik Kobe bij moet helpen. Ik kan niet anders dan vaak herhalen dat we moeten stoppen omdat die auto voorrang heeft.